Παναθηναϊκός: Το προφίλ του Αλόνσο – Η επιλογή – ρίσκο και το στυλ του Ουρουγουανού

Ο Γιάννης Παπαδημητρίου (που έχει καταφέρει να φέρει, αντικειμενικά, καλούς προπονητές στην Ελλάδα – Αλμέιδα, Λουτσέσκου, Ράσταβατς) επέλεξε τον 49χρονο Αλόνσο για διάδοχο του Φατίχ Τερίμ στον Παναθηναϊκό. Μία επιλογή – ρίσκο, καθώς αφορά έναν προπονητή που έχει εμπειρία μόλις… δύο μηνών από Ευρώπη, που θα χτίσει ομάδα μέσα στην προετοιμασία και -πρακτικά- ως τώρα η ομάδα δεν έχει προχωρήσει με δικές του εισηγήσεις στο μεταγραφικό παζάρι (Ντραγκόφσκι, Γέντβαι, Μαξίμοβιτς, Μπάλντοκ).

Ο Ντιέγκο Αλόνσο ξεκίνησε την καριέρα του στο πρωτάθλημα της χώρας του, περνώντας, βραχύβια,  από τις Μπέλα Βίστα (9 μήνες), Γκουαρανί (11 μήνες), Πενιαρόλ (4 μήνες) & Ολίμπια (7 μήνες) πριν μεταπηδήσει στο Μεξικό και την Πατσούκα. Στην Πατσούκα είχε μια εξαιρετική τετραετία με ένα πρωτάθλημα και ένα Champions League Βορείου Αμερικής. Στη συνέχεια πέρασε κάτι παραπάνω από έναν χρόνο στην Μοντερέι, έχοντας και εκεί πολύ καλά αποτελέσματα και έναν δεύτερο τίτλο Champions League Βορείου Αμερικής. Το όνομά του ξεκίνησε να ακούγεται για την Ευρώπη, ωστόσο δελεάστηκε από το λαμπερό συμβόλαιο και πρότζεκτ του Ντέιβιντ Μπέκαμ και υπέγραψε στην Ίντερ Μαΐάμι. Σε ένα ημερολογιακό έτος απέτυχε να περάσει τις αρχές του στην ομάδα και αποχώρησε.

Η συνέχεια τον βρήκε στην εθνική Ουρουγουάης, την οποία οδήγησε στο Μουντιάλ στο Κατάρ, παίζοντας πολύ καλό ποδόσφαιρο τόσο στα προκριματικά, όσο και στα φιλικά πριν την μεγάλη διοργάνωση. Η παρουσία της εθνικής Ουρουγουάης στο μουντιάλ δεν ήταν επιτυχημένη καθώς η ομάδα αποκλείστηκε στην φάση των ομιλών έχοντας 1 νίκη, 1 ισοπαλία & 1 ήττα. Τελευταίος σταθμός του Αλόνσο ήταν η Σεβίλλη, διαδεχόμενος τον Μεντιλίμπαρ. Η παρουσία του στην Ανδαλουσία κράτησε μόλις 67 ημέρες και μέτρησε 2 νίκες στο κύπελλο (κόντρα σε ομάδες μικρότερων κατηγοριών), καμία νίκη στο πρωτάθλημα και 4 ήττες στο Champions League (δύο εκ των οποίων από τις Λενς, PSV) που την άφησαν εκτός Ευρώπης από τον Δεκέμβρη.

Όσον αφορά το αγωνιστικό του στυλ, το ποδόσφαιρό του χαρακτηρίζεται από διαρκές pressing, πολλά τρεξίματα, γρήγορο – άμεσο ποδόσφαιρο, εξτρέμ με υψηλή τεχνική και “δυνατά” πνευμόνια για να βοηθάνε στην άμυνα. Αγαπημένα του συστήματα είναι τα 4-3-3 και 4-2-3-1, στο οποίο συνηθώς υπήρχε “αργό” εξάρι και “αργό” δεκάρι (π.χ. Πιζάρο) στις ομάδες του, αφού το σημαντικό ήταν να υπάρχουν ταχυδυναμικά μπακ, εξτρέμ, φορ και 8άρια στην ομάδα. Στα συν συγκαταλέγεται ότι συνήθως τα έχει καλά με τα αποδυτήρια.

Ξεκινώντας τα αρνητικά της υπόθεσης, στις δύο πιο δύσκολες δουλειές του (Μουντιάλ & Σεβίλλη), ο Αλόνσο ξεκάθαρα απέτυχε. Στη Σεβίλλη έπαιξε 6 διαφορετικά συστήματα σε 67 μέρες, χωρίς κανένα να αποδώσει, ενώ στην Ουρουγουάη δοκίμασε έναν πιο αμυντικό προσανατολισμό στα παιχνίδια των ομίλων (σε σχέση με ό,τι είχε δείξει στα προκριματικά & φιλικά), ο οποίος επίσης δεν έφερε αποτέλεσμα.

Το σημαντικότερο, ωστόσο, αρνητικό δεν αφορά τον προπονητή Αλόνσο, αλλά τον ίδιο τον Παναθηναϊκό. Οι “πράσινοι” για δεύτερη συνεχόμενη φορά (μετά και τον Τερίμ) επιλέγουν έναν προπονητή με εντελώς διαφορετική φιλοσοφία από το ήδη χτισμένο ρόστερ της ομάδας. Ο Τερίμ είχε -κατ’ ιδίαν- ζητήσει ξήλωμα του ρόστερ, κάτι που μοιάζει μάλλον αναγκαίο, ωστόσο ο Παναθηναϊκός φαίνεται πως θα πάει σε “βελτίωση” του τωρινού ρόστερ με 4-5 ακόμη μεταγραφές. Από το τρέχον ρόστερ της ομάδας, τις ποδοσφαιρικές αρχές του Αλόνσο μπορούν να τις υποστηρίξουν μόνο οι Αράο, Βαγιαννίδης, Τσέριν, Μπακασέτας, Μαντσίνι και Ιωαννίδης. Δεν γνωρίζουμε κατά πόσο θα είναι εύκολο στον προπονητή να εφαρμόσει τις αρχές του χρησιμοποιώντας παίκτες όπως ο Πέρεθ, ο Σπόραρ, ο Αϊτόρ, ο Μαξίμοβιτς και ο Μλαντένοβιτς, άσχετα από το ποσό καλοί ή κακοί παίκτες είναι οι συγκεκριμένοι.

Θα καταφέρουν, άραγε, το “τριφύλλι” και ο Γιάννης Παπαδημήτριου να βγάλουν “λαγό από το καπέλο” τους και έναν πιθανό “Αλμέιδα Νο. 2” ή του χρόνου, τέτοια εποχή θα κάνουμε ανάλυση για τον νέο προπονητή της ομάδας; Η απάντηση προσεχώς…