Ετσι γλιτώσαμε σεισμό 8 Ρίχτερ...

[ads]

Χθες φίλοι μου δεν ήθελα να βγω καθόλου απ’ το σπίτι. Ήθελα να κρυφτώ μέσα σε μια ντουλάπα με τον οδηγό επιβίωσης του Λιακόπουλου παραμάσχαλα, μέχρι να περάσει η οργή του Θεού και να είναι σίγουρο ότι δεν θα ρίξει κεραυνό να μας κάψει με αυτά που διαβάζει. Άρχισα να κάνω αυτές τις σκέψεις μόλις είδα στο Sport24 το κομμάτι με τίτλο «Βαγγέλης όπως Παύλος», το οποίο συνοδευόταν από μια φωτογραφία του Παύλου Γιαννακόπουλου δίπλα στον Βαγγέλη Μαρινάκη.

[ads]

Η μόνη περίπτωση που θα δικαιολογούσα να ήταν πλάι πλάι οι δυο τους θα ήταν σε διαφήμιση δίαιτας. Να κάνουν το «πριν» και το «μετά». Δυστυχώς όμως άλλος ήταν λόγος. Το άρθρο συνέκρινε την πορεία των δυο στο χώρο:

«Ο Βαγγέλης Μαρινάκης μετά το πρώτο πρωτάθλημα που πήρε το 2011 από τον νταμπλούχο Παναθηναϊκό της πολυμετοχικότητας πήρε φόρα. Περπατάει στα σίγουρα για το έκτο. Η οικονομική υπεροπλία είναι δεδομένη. Η αγωνιστική με όσα έχουμε δει μέχρι τώρα εντυπωσιακή». Και δικαιολογημένη. Φτιάχνει υπερομάδα ο πρόεδρος για να νικάει και τους διαιτητές.

Γιατί τέτοιο κυνήγι που του κάνουν τα κοράκια δεν έκανε ούτε το Κογιότ στο «Μπιτ Μπιτ». Τελευταία φορά που ευνοήθηκε ο Ολυμπιακός απ’ τη διαιτησία ο Σάββας δεν είχε μυωπία ακόμα.

«Το θέμα είναι, λοιπόν, η διαχείριση. Η διαχείριση των χρημάτων του μονοπωλίου που προαναφέραμε. Δεν θα μπορούσε ο Ολυμπιακός να παίρνει το πρωτάθλημα με προπονητή τον Τάκη Λεμονή;». Θα μπορούσε. Και το απέδειξε ο πρόεδρος όταν το πήρε με τον «Πορτογάλο Τάκη Λεμονή» στον πάγκο του, τον Βίτορ Περέιρα. Αν έμενε ένα χρόνο ακόμα ο Πορτογάλος θα τον έκανε και αυτόν «Σερ» ο Πανόπουλος. Ή η Αννίτα Πάνια.

«Θα έχανε το πρωτάθλημα, αν δεν έδινε πέντε εκατομμύρια για να αγοράσει την τελευταία ημέρα των μεταγραφών τον Ιντέγιε; Σε καμία περίπτωση. Αυτά τα λεφτά θα πει κάποιος προέρχονται από το Τσάμπιονς Λιγκ. Πράγματι. Επιστρέφουν όμως στην ομάδα. Κι αυτό στο ποδόσφαιρο ούτε δεδομένο είναι, ούτε αυτονόητο». Ευτυχώς οι άλλες ομάδες δεν ανησυχούν.

Χάρη στον Ολυμπιακό είναι δεδομένο και αυτονόητο ότι δεν θα πάρουν ποτέ τα λεφτά του Τσάμπιονς Λιγκ, οπότε δεν αγχώνονται για το πώς θα τα αξιοποιήσουν. Μεγάλη καρδιά ο πρόεδρος. Τους έβγαλε απ’ τον κόπο.

Και κάπου εδώ φίλοι μου αρχίσαμε να προκαλούμε την τύχη μας. Αφού δεν έπεσε το ταβάνι να μας πλακώσει και δεν έκανε σεισμό 8 Ρίχτερ συνοδευόμενο από τσουνάμι 19 μέτρων πάλι καλά να λέμε:

«Αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί, άλλη μια φορά στον επαγγελματικό αθλητισμό. Στον μπασκετικό Παναθηναϊκό. Για μια πενταετία τουλάχιστον στην Ελλάδα έπαιζε μόνος του. Επειδή ακριβώς ο Παύλος Γιαννακόπουλος είχε όραμα. Δεν του αρκούσε που ήταν σίγουρα πρώτος στο χωριό. Και τα κατάφερε». Πράγματι η σύγκριση είναι πολύ ταιριαστή. Είναι σαν να συγκρίνεις τη Μητέρα Τερέζα με τον Άγιο Πειραιώς. Ή τον Νίκο Ξανθόπουλο με τον Γαργαμπίκα.

Αν δεν είχαν δοθεί τα βραβεία ΠΣΑΤ θα ξέραμε ποιο είναι το μεγάλο φαβορί για να τα σαρώσει. Τώρα θα περιοριστεί σε ένα απλό και ταπεινό Πούλιτζερ.

«Το ποδόσφαιρο, βέβαια, δεν είναι μπάσκετ. Καμία σχέση ο βαθμός δυσκολίας. Το κόστος για το ευρωπαϊκό κύπελλο είναι όσο και τα ισοδύναμα για την άρση του 23% στον ΦΠΑ για την ιδιωτική εκπαίδευση». Βέβαια καμία σχέση και τα έσοδα του μπάσκετ με τα αντίστοιχα του ποδοσφαίρου.

Γιατί στο μπάσκετ ακόμα και αν κατακτήσεις την Ευρωλίγκα θα πάρεις λιγότερα απ’ όσα πλήρωσε η εκκλησία φέτος για ΕΝΦΙΑ. Ενώ το ποδόσφαιρο πληρώνει καλά και έχει και τα τυχερά του. Αν είσαι γείτονας του Κομπότη ή βλέπεις οράματα σαν τον Λαναρή.

«Ο Βαγγέλης Μαρινάκης ευθύς εξ αρχής έδειξε ότι έχει υψηλούς στόχους. Όταν πήγε ο ίδιος στην Ισπανία κι έφερε τον Ερνέστο Βαλβέρδε». Και δεν έμεινε εκεί ο πρόεδρος. Έφερε και άλλα μεγάλα ονόματα του διεθνούς ποδοσφαίρου όπως ο Γκαζαριάν, ο Ντοσεβί και ο Σαντάνα για να πλαισιώσουν τον Ροναλντίνιο και τον Ρομπίνιο. Και όλα αυτά χωρίς να παραχωρεί τα δικά του αστέρια. Η Ρόμα που για μια ολόκληρη μεταγραφική περίοδο δεν πήρε παίκτη, άρχισε ήδη τις αναπάντητες.

Η περσινή χρονιά ήταν μια μικρή εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα των τρομερών επενδύσεων: «Πέρυσι ο Ολυμπιακός σε ότι είχε να κάνει με την Ελλάδα δεν είχε καλή σεζόν. Λίγα, ελάχιστα ήταν τα καλά παιχνίδια που μπορείς να θυμηθείς. Με γκρίνια ότι κάθε χρόνο πουλιούνται βασικοί ποδοσφαιριστές και κάθε καλοκαίρι φτιάχνεται καινούργια ομάδα στο φτου κι από την αρχή». Δεν γκρίνιαζαν οι οπαδοί του Ολυμπιακού, αλλά των άλλων ομάδων.

Γιατί με τόσους δανεικούς που τους έδινε κάθε χρόνο ο πρόεδρος δεν μπορούσαν να δημιουργήσουν σταθερό κορμό και έπρεπε κάθε καλοκαίρι να φτιάχνουν καινούρια ομάδα φτου και απ’ την αρχή. Θυμηθείτε τον Εργοτέλη πρόπερσι. Οι δανεικοί του ήταν δυο περισσότεροι απ’ τους οπαδούς του.

sdna.gr

Διάβασε όλα τα νέα για το μπάσκετ του Παναθηναϊκού

Συνδεθείτε στην ομάδα του Newspao.gr στο Viber