Να ήταν επειδή το καλοκαίρι που μας πέρασε δεν είχε την παραμικρή «ενόχληση» από το ΝΒΑ αν κι ήταν πρωταθλητής Ευρώπης/Ελλάδας μετά από επικά προσωπικά ματς;
Ο Παναθηναϊκός όπως και να χει πρέπει να είναι σε επαγρύπνηση: η ιστορία δείχνει πως τους καλούς παίκτες, αυτούς πάνω στους οποίους θες να χτίσεις, πρέπει να τους έχεις στα ώπα-ώπα, αν όντως τους πιστεύεις και να είσαι έτοιμος να εκπληρώσεις τις επιθυμίες τους πριν καν ακόμα αυτές εκφραστούν.
Πρέπει να συζητάς πχ κάθε τόσο την πιθανότητα επιμήκυνσης του συμβολαίου τους από νωρίς, κυρίως να ανησυχείς και να προβληματίζεσαι όταν μαθαίνεις πως αλλάζουν ατζέντη: όποιος κι αν είναι αυτός που τους ανέλαβε, τους κατέθεσε την υπόσχεση να τους βρει πιο πολλά χρήματα.
Οι παίκτες είναι μικρές επιχειρήσεις με σκοπό το κέρδος, δεν είναι απλά ρομαντικοί επαγγελματίες: όλα έχουν γίνει πιο σύνθετα και κυρίως οι Αμερικανοί σε αυτά είναι ψυχροί μέχρι εκεί που δεν πάει. Παίζουν σε όποιον δίνει τα περισσότερα!
Αν σκοπεύεις να κρατήσεις το Ναν κι άλλα χρόνια στο Μαρούσι πρέπει να είσαι διαρκώς on alert.
