Ακόμα μια ήττα στην Ισπανία (γκέλα δεν την αποκαλούμε, προς Θεού, μην ξεχνάμε ποιος ήταν ο αντίπαλος) κι ακολουθεί η δοκιμασία στο σπίτι της Φενέρ που θέλει ρεβάνς για την ήττα στο Βερολίνο, αφήστε που οι οπαδοί της έχουν προηγούμενα με τον Αταμάν που εκφράστηκαν έντονα στο ξενοδοχείο πριν τον ημιτελικό, κατάσταση που κόντεψε να φέρει…διπλωματικό επεισόδιο!
Το μουδιασμένο ξεκίνημα του πρωταθλητή Ευρώπης, η κακή κατάσταση Σλούκα, η προσπάθεια κατανόησης των Τούρκων στο τι θέλει ο προπονητής τους, το αρνητικό ρεκόρ συμμετοχής του Μπράουν στην Μαδρίτη (κάτι λιγότερο από 4 λεπτά) οδηγεί σε σκέψεις.
Όμως από την άλλη η συνύπαρξη του κόουτς Αταμάν με αυτούς τους αθλητές τους έχει οδηγήσει σε μεγάλες επιτυχίες κι υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη που ατσαλώνει την ομάδα, άσχετα αν σήμερα υπάρχουν κάμποσοι που δεν βλέπουν να έχουν ρόλο κι ανησυχούν. Το 90% των παικτών γνωρίζει πως με αυτόν προπονητή μπορούν να πετύχουν και το αντίστροφο.
Το γεγονός αυτό γεννά μία αμοιβαία εμπιστοσύνη, οπλίζει τους αθλητές με πίστη, τούς κάνει να παίζουν και για τον προπονητή τους. Να εμφανίζονται πολύ καλύτεροι από ότι τα προηγούμενα χρόνια, τρανή απόδειξη οι Γκριγκόνις, Καλαϊτζάκης, Αντετοκούνμπο.
Βέβαια παρότι το έμψυχο δυναμικό έχει μείνει ανέπαφο συγκριτικά με πέρσι, ακόμα το τριφύλλι δεν καταθέτει πειστικές εμφανίσεις, βγάζοντας ανωτερότητα έναντι των αντιπάλων του κι αυτό προβληματίζει.
Βέβαια μετά τους περσινούς τίτλους ο Αταμάν έχει κερδίσει το δικαίωμα στην ατάκα “αυτός ξέρει καλύτερα”. Ανησυχία όμως πάντα θα υπάρχει όσο δεν έρχονται νίκες, γιατί έτσι είναι δομημένο το σωματείο…
Δημήτρης Στρατής
