Προφανώς δεν γνωρίζουμε ποιο θα είναι το τέλος της διαδρομής κι αν ο Εξάστερος θα το πάει μέχρι τέλους κατακτώντας το τρόπαιο, αν αυτό συμβεί θα πρόκειται για μια υπέρβαση μυθολογική, αντάξια της ιστορίας του αφού ουδέποτε ο 17ος της προηγούμενης σεζόν, το σήκωσε την αμέσως επόμενη χρονιά!
Η μυθολογία είναι το κλειδί: το τριφύλλι κουβαλάει αρκετή για να βασιστεί σε αυτή.
Η ικανότητα των μεγάλων ομάδων να χτίζουν ιστορίες μυθολογίας τις διαφοροποιεί από τις κοινές ομάδες και τις ξεχωρίζει. Όσες δεν είναι αληθινά μεγάλες, έχουν απλώς ιστορία, όχι όμως μυθολογία.
Αυτός που φτιάχνει τους μύθους ξέρει και να τους συντηρεί: το σπουδαιότερο είναι ότι αντλεί τη δύναμή του από δαύτους. Σαν τον άθλο του Παρισιού για το πρώτο (1996). Ή το έπος της Μπολόνια (2002). Ή το 5 εναντίον 8 που έφερε άλλο ένα το 2009 επί γερμανικού εδάφους!
Το ΟΑΚΑ (στο οποίο ανακοινώθηκε sold out ΚΑΙ με την Αλμπα) έχει επίσης αυτή τη μυθική διάσταση και το καταλάβαινες στα χρόνια της παρακμής της ομάδας: ακόμα κι όταν Ευρωλίγκα ο Παναθηναϊκός δεν διεκδικούσε για κάθε υποψήφιο πρωταθλητή το πέρασμα από το Μαρούσι ήταν πάντα πρόβλημα.
Η δύναμη του γηπέδου, του brand είναι τρομερή κι είναι αυτή που διατηρεί την πίστη των οπαδών για οποιοδήποτε θαύμα: το “εγώ θα σε αγαπώ και μην σε νοιάζει” δεν είναι ύμνος – είναι κάτι σαν το “Πιστεύω”, σύμβολο πίστης.
