Θα είναι φέτος τροπαιούχος; Του χρόνου; Σε δύο χρόνια; Πάντως είναι δεδομένο ότι τα καλύτερα έρχονται, με την επένδυση του ΟΑΚΑ, την τρέλα του κόσμου, τους σταρ, το όλο κλίμα να προδίδει τα μεγαλεία της Χρυσή Εποχής (1993-2012).
Οι πράσινοι έχουν αρχίζει ξανά να σκορπούν φόβο. Προσέξτε, το συμπέρασμα αυτό δεν οφείλεται στο εντυπωσιακό ρεκόρ νικών-ηττών αλλά στον χαρακτήρα που αρχίζουν να επιδεικνύουν οι πράσινοι στα ματς με υψηλό βαθμό δυσκολίας. Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Μπολόνια…κάτι κατάλαβαν.
Είχαμε γράψει το καλοκαίρι ότι ο Αταμάν θα φέρει winning culture και πάλι στον οργανισμό σε επίπεδο κορυφής.
Το θέμα είναι τι κάνουν κι οι παίκτες στο γήπεδο, εκεί είναι ο καθρέπτης. Ο Παναθηναϊκός πλέον έχει βρει ρυθμό δίνοντας την αίσθηση ότι πατά σε ράγες.
Το μεγάλο όπλο της εκτός του No fear χαρακτήρα είναι η ταχύτητα των παικτών της στην επίθεση.
Όσο μαθαίνουν να ορμούν “μαζί” προς το αντίπαλο καλάθι τόσο το αποτέλεσμα θα γίνεται εντυπωσιακό.
Παιδιά όπως ο Γκριγκόνις, ο Λεσόρ, ο Μήτογλου, ο Ναν καταθέτουν τεράστιο effort.
Ο τελευταίος ειδικά (κι ο τρόπος που μπουκάρει στο τρανζίσιον) μπορεί να αποτελέσει το επόμενο σπουδαίο entry στην ελίτ με τα απαράμιλλα χαρακτηριστικά του στο σκοράρισμα.
