Αναλυτικά όσα είπε στο Eurohoops:
Για Διαμαντίδη:
“Θα τον έβαζα στην all-time πεντάδα μου. Δεν τον έβλεπα ως κάποιον από τον οποίο έπρεπε να μάθω, παρόλο που μπορείς πάντα να μάθεις όσο είσαι ζωντανός. Είναι διαφορετικό όταν είσαι στα 28, στην καλύτερή σου φάση και όλοι περιμένουν από σένα να προσφέρεις. Δεν βλέπεις κανέναν από τους συμπαίκτες σου ως ήρωες, ούτε καν τον ηγέτη της πεντάδας”.
Για τον λόγο που ήρθε στην ομάδα:
“Δέχτηκα την πρόταση του Παναθηναϊκού για να φτάσω στο Final Four. Δεν ήρθα ως νέος παίκτης που έπρεπε να μάθει το παιχνίδι. Σκεφτόμασταν ο ένας τον άλλο. Σεβαστήκαμε ο ένας τον άλλον και κερδίσαμε τα άλλα τέσσερα τρόπαια με τον Παναθηναϊκό. Ο Ολυμπιακός κέρδισε δύο τίτλους στην Ευρωλίγκα σε αυτό το διάστημα. Πίσω στην Ελλάδα όμως τους πήραμε τέσσερα τρόπαια και δεν μπορούσαμε να το κάνουμε χωρίς χημεία και συνεργασία”.
“Αυτή ήταν η καλύτερη περίοδός μου, πιθανώς έπαιξα το καλύτερο μπάσκετ μου στον Παναθηναϊκό. “Ο Δημήτρης (σ.σ Διαμαντίδης) ήταν ένας από τους βασικούς λόγους για αυτό διότι ως μπασκετικό μυαλό, ήξερε πραγματικά πώς να με χρησιμοποιεί στο γήπεδο, αφήνοντάς με να είμαι εγώ στην προσπάθεια να βοηθήσω την ομάδα με τον καλύτερο τρόπο για να είμαστε όλα επιτυχημένοι», υπογράμμισε επαινώντας έναν από τους κορυφαίους παίκτης στην ιστορία της Ευρωλίγκας.”
Όλα τα ωραία όμως κάποτε τελειώνουν:
“Τραυμάτισα τον αχίλλειό μου. Ήμουν μισή ταχύτητα και έκρηξη πιο κάτω, εκείνη ήταν η σεζόν που έπεσα από το επίπεδο μου. Οι άνθρωποι θεωρούσαν τη μεγαλύτερη δύναμή μου τη δύναμη και την ταχύτητα των ποδιών μου και δεν είχα πια τα πόδια μου. Ο κόσμος δεν με θεωρούσε πια καλό παίκτη της Ευρωλίγκας και αυτός ο τραυματισμός με πλήγωσε πραγματικά”.
