Πέρσι π.χ το offensive minded στυλ του κόουτς Ράντονιτς (που απαρνήθηκε τις αρχές του για ομάδες με δυνατές άμυνες) είχε συγκεκριμένες αρχές και κανόνες ώστε να λειτουργήσει μια επιθετική ομάδα ως πολεμική μηχανή.
Σίγουρα, όμως, το να μην υπάρχει plan b σε περίπτωση που ο αντίπαλος μάρκαρε καλά τον Ντουέιν Μπέικον δεν ήταν κι ότι καλύτερο.
Το τωρινό ρόστερ έχει τις προδιαγραφές να παίξει επιθετικό, όμορφο μπάσκετ.
H φιλοσοφία Αταμάν βασίζεται στην ύπαρξη πόιντ γκαρντ ο οποίος θα κάνει όλο το παιχνίδι και θα μονοπωλεί την κατοχή μπάλας, ενός ψηλού ο οποίος θα αποτελεί τη βάση της επίθεσης (με έφεση στο πικ εν ρολ και στα τελειώματα στο ζωγραφιστό) και μερικούς αθλητικούς φόργουορντ ή πλάγιους οι οποίοι θα μπορούν να τρέξουν το γήπεδο, να σουτάρουν και να καλύψουν τις θέσεις 2-4 στο smallball.
Όλα ωραία στην θεωρία αλλά με τόσους νέους στο ΟΑΚΑ προφανώς το να γνωριστούν οι νέοι με τους παλιούς θα πάρει μήνες. Υπομονή ως τότε.
Δημήτρης Στρατής
