Αναμενόμενη η δυσαρέσκεια για τον Ζακ Όγκαστ που αποκτήθηκε για να μοιράζεται με τον Παπαγιάννη τα λεπτά στη θέση του σέντερ και μέχρι τώρα δεν έχει καταγράψει το παραμικρό.
Μπορεί να είναι δυνατός, μπορεί να είναι αθλητικός, μπορεί να βγάζει ενέργεια, αλλά και εκείνος έχει θεματάκια στην άμυνα.
Έχει το κορμί να παίξει μπροστά από τον αντίπαλο και να είναι αποδοτικός στην άμυνα πάνω στη μπάλα. Στην Τουρκία επειδή για τις ομάδες του ήταν σημείο αναφοράς στην επίθεση κι έπαιζε αρκετά …έκλεβε λίγο στην άμυνα.
Στον Παναθηναϊκό αυτό ήταν κάτι που έπρεπε να αλλάξει γιατί θα είχε και μεγαλύτερο ανταγωνισμό.
Σίγουρα δεν τον έφερες για να παίζει 35 λεπτά, ο ρόλος του θα ήταν τελείως διαφορετικός, μπαίνοντας σε άλλο καλούπι ώστε να αποδεικνύεται χρήσιμος και στις δύο πλευρές του παρκέ.
Υποτίθεται ότι τόσο καιρό αυτά τα κομμάτια θα τα δούλευαν στον Παναθηναϊκό κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας ώστε να μπορούσε το τεχνικό τιμ να πάρει το μάξιμουμ από τον παίκτη που όμως παραμένει εξαφανισμένος, ελαφρύς και light με αποτέλεσμα δικαιολογημένα να υπάρχουν παράπονα από αυτόν.
Δημήτρης Στρατής
