«Το γκολ του Καμάρα»: Παναθηναϊκός-Ερυθρός Αστέρας 3-0

Σαν σήμερα το 1971, ο Παναθηναϊκός επιβλήθηκε 3-0 του Ερυθρού Αστέρα και προκρίθηκε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.

Παρουσία χιλιάδων φιλάθλων του «τριφυλλιού», το ματς στο Βελιγράδι αποδείχθηκε μαρτυρικό, αλλά εν τέλει όχι καταστροφικό.

Ο Τάκης Οικονομόπουλος δεν βρέθηκε σε καλή μέρα, ομοίως και οι αμυντικοί του, ενώ ο διαιτητής μέτρησε ένα αντικανονικό γκολ (η μπάλα δεν είχε περάσει τη γραμμή).

«Γουρούνι» αποκάλεσε ο Πούσκας τον Έριχ Λίνεμαϊρ, ο οποίος συνέβαλε στην ευρεία νίκη του Ερυθρού Αστέρα.

Οι «πράσινοι», πάντως, δεν απογοητεύθηκαν. Οι εξέδρες του γηπέδου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας γέμισαν ασφυκτικά. Κυκλοφόρησαν καπελάκια που έγραφαν 3-0.

Αυτό ήταν το πολυπόθητο σκορ που περίμεναν οι Έλληνες φίλαθλοι. Γιατί τότε ΟΛΟΙ υποστήριζαν τον Παναθηναϊκό.

Υπήρξε το, περίφημο πια, πανό που έγραφε: «Οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού μαζί σας».

Υποστηρικτές όλων των ομάδων βγήκαν στους δρόμους, ιδίως μετά την πρόκριση επί της Έβερτον.

Και όλοι μαζί, ενωμένοι, έγιναν λάβα που έκαψε τον Ερυθρό Αστέρα το απομεσήμερο της 28ης Απριλίου 1971.

«Του Αστέρος το κόκκινο χρώμα, πράσινη πήρε μπογιά», όπως ανέφερε και το τραγουδάκι του Φραγκίσκου Σούρπη – παραλλαγή του Ob-la-di Ob-la-da των Beatles.

Ο Παναθηναϊκός θριάμβευσε. Πανηγύρισε την πρώτη από τις δύο νίκες του σε ημιτελική φάση Κυπέλλου Πρωταθλητριών.

Αλλά κυρίως… προκρίθηκε στον Τελικό των Τελικών. Με κόντρα διαιτησία σε Λίβερπουλ και Βελιγράδι. Μόνο με ελληνόπουλα στο ρόστερ του.

«Το γκολ του Καμάρα»
Ο Αντώνης Αντωνιάδης άνοιξε το σκορ με κοντινό σουτ μόλις στο 2ο λεπτό.

Ακολούθησαν μερικές μικροευκαιρίες εκατέρωθεν, ώσπου στο 55’ οι «πράσινοι» πίστεψαν περισσότερο στο «θαύμα».

Σκόρερ και του δεύτερου γκολ ο Αντωνιάδης με κεφαλιά, την οποία έχει χαρακτηρίσει πολλάκις ως την καλύτερη της καριέρας του.

Στο 63’ το γήπεδο δονήθηκε. Ο Τότης Φυλακούρης έδωσε στον Καμάρα και ο Πούσκας του φώναξε «σουτ-σουτ». Ο παίκτης άκουσε τον προπονητή, η μπάλα αναπαύθηκε στα δίχτυα του Ράτομιρ Ντουίκοβιτς και το 3-0 ήταν γεγονός.

Έγινε χαμός. Κόσμος μπήκε στον αγωνιστικό χώρο, αστυνομικοί πανηγύρισαν έξαλλα, ο Γιάννης Διακογιάννης να φωνάζει «γκολ, το γκολ του Καμάρα».

Λάθος. Αυτό δεν ήταν γκολ. Αυτό ήταν ΤΟ ΓΚΟΛ. Εκείνο που έδινε πρόκριση σε τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών.

Έκτοτε δημιουργήθηκαν σενάρια συνωμοσίας. Λένε ορισμένοι απαίδευτοι, φανατισμένοι κ.ο.κ. για τη δήλωση της Δέσποινας Παπαδοπούλου.

Τουλάχιστον τρεις παίκτες του Ερυθρού Αστέρα την έχουν διαψεύσει.

Προέκυψαν δηλώσεις περί ναρκωμένων παικτών της γιουγκοσλαβικής ομάδας.

Τρεις κλασικές ευκαιρίες έχασαν στο β’ ημίχρονο και όχι απ’ αυτές που προδίδουν… θολούρα.

Θολούρα αισθάνθηκαν τότε ΟΛΟΙ οι Έλληνες φίλαθλοι από την τεράστια επιτυχία και τις ρετσίνες που θα κατανάλωσαν το ίδιο βράδυ.

Οι μεταγενέστεροι που προσπάθησαν να μειώσουν αυτήν την επιτυχία; Ξυδάκι.

Λες και θα επέτρεπαν οι Ευρωπαίοι μια ομάδα από την Ελλαδίτσα της χούντας να περάσει Τσεχοσλοβάκους, Άγγλους και Γιουγκοσλάβους.

Η Ιστορία έγραψε ότι ο Παναθηναϊκός αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης και έχασε από τον τεράστιο Άγιαξ του αξεπέραστου Γιόχαν Κρόιφ.