Είναι ταπεινωτικό για έναν τόσο μεγάλο σύλλογο σαν τον Παναθηναϊκό να έχει καταντήσει… πελάτης του ΠΑΟΚ.
Το χειρότερο είναι άλλο όμως! Έφτασε η ομάδα να χάνει στην Τούμπα (ντέρμπι είναι, έχεις ηττηθεί κι άλλες φορές εκεί έχοντας πολύ καλύτερο ρόστερ) και να λέγονται τα μύρια όσα για… χάρες, στησίματα και παραρτήματα που φανερώνουν πόσο βαριά άρρωστος είναι ο σύλλογος.
Η αλήθεια είναι πως ο προπονητής δεν βοήθησε καθόλου την κατάσταση στο ντέρμπι.
Να είμαστε ειλικρινείς, το πρόβλημα του Παναθηναϊκού ξεκινά από τον σχεδιασμό του καλοκαιριού που δεδομένα ήταν λανθασμένος, ο Ντάνι Πογιάτος τα έκανε μαντάρα και τώρα ο Μπόλονι τρέχει και δεν φτάνει να μαζέψει τα ασυμμάζευτα.
Κάπως τσούλησε το πράγμα τις προηγούμενες εβδομάδες, ελπίζουμε να επιστρέψει η καλή εικόνα στην επανέναρξη της σεζόν αφού προηγουμένως οι παίκτες έχουν χαλαρώσει και ηρεμήσει.
Ειλικρινά ευχόμαστε η σύνθεση της Τούμπας και τα νευράκια που υπήρχαν να αποτέλεσαν στοιχεία ενός στιγμιαίου θολώματος, μιας κακής βραδιάς, ενός υπέρμετρου εγωισμού, μίας έλλειψης ευελιξίας από τους ανθρώπους που τρέχουν την ομάδα.
Ειδικά από ακριβοπληρωμένους σαν τον Κίκο Μακέντα που είναι κι από τους πιο παλιούς στα αποδυτήρια, έχεις περισσότερες απαιτήσεις. Ο κόουτς του δίνει το ρόλο του μοναδικού φορ παρότι ο Καρλίτος έχει καλύτερα τελειώματα και ο Ιταλός φαίνεται σε 2-3 στιγμές σε όλο το ματς.
Τον βλέπουμε μέσα στα νεύρα κι απορούμε για τον λόγο από τη στιγμή που ο προπονητής παίζει το όνομά του αφήνοντάς τον μονάχο του μπροστά, ρόλος που δεν τον βολεύει όταν ο αντίπαλος θα παίξει χαμηλά, με πολυπρόσωπη άμυνα, γιατί δεν είναι ο παίκτης που θα πλακωθεί και θα τζαρτζάρει τον αντίπαλο.
Δημήτρης Στρατής
