Τι δεν είδαμε στους «Ζωσιμάδες»

Αναβλήθηκε το παιχνίδι στο…βούρκο των Ιωαννίνων και δεν είδαμε την πρόοδο των καινούργιων αν κι εδώ που τα λέμε μια ματιά από την τηλεόραση έφτανε για να καταλάβεις ότι οι παίκτες περισσότερο κι απ’ το ν’ αγωνιστούν θα κοίταζαν να φύγουν αρτιμελείς από το βοσκοτόπι.

Αναβλήθηκε το παιχνίδι στο…βούρκο των Ιωαννίνων και δεν είδαμε την πρόοδο των καινούργιων αν κι εδώ που τα λέμε μια ματιά από την τηλεόραση έφτανε για να καταλάβεις ότι οι παίκτες περισσότερο κι απ’ το ν’ αγωνιστούν θα κοίταζαν να φύγουν αρτιμελείς από το βοσκοτόπι.

Θα είχε ενδιαφέρον πάντως να βλέπαμε πως θα «έδενε» ο Αλεξανδρόπουλος με Σανκαρέ, Ενμπαγκοτό και Νιάς που είχαν επιλεγεί από τον κόουτς να ξεκινήσουν στους Ζωσιμάδες.

Χρειαζόταν ο Ρουμάνος χαφ σαν τον Σανκαρέ να παίζει κοντά σε Αλεξανδρόπουλο, Κουρμπέλη (όταν με το καλό γυρίσει) με έφεση να κρατά μπάλα και να μπορεί να αξιοποιεί την κίνηση των συμπαικτών του, με ευκολία να κινηθεί ως οκτάρι, παίκτης που θα δίνει την δυνατότητα στον προπονητή να δημιουργεί επιθετικά σχήματα.

Ο Μαουρίσιο μια χαρά είναι γι αυτό το ρόλο αλλά παίζει άμυνα με τα μάτια, το μεγάλο πρόβλημα του παίζοντας δίπλα στον Κουρμπέλη ήταν πως δεν υπήρχαν έγκαιρες επιστροφές μετά από κλέψιμο ή λανθασμένη πάσα κι οι σέντερ μπακ έβλεπαν τους αντιπάλους να ορμούν μαζικά.

Αυτό βελτιώθηκε με την αξιοποίηση Αλεξανδρόπουλου αλλά για να μην σκάσει κι αυτός ο Πιερ Ντρεοσί του πρόσφερε κάλυψη με τον ερχομό Νιάς. Ο άξονας είναι πιο γεμάτος από ποτέ τα τελευταία χρόνια, η 2η θέση στο πρωτάθλημα και η πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου είναι μέσα στις δυνατότητες της ομάδας που γενικώς έχει λησμονήσει να διεκδικεί.

Δημήτρης Στρατής