Θυμάστε αυτόν τον παίκτη του Εξάστερου; (vid)

Θυμηθείτε τον Κένεντι Ουίνστον, που έβλεπε σαν βαρέλι το καλάθι του Ολυμπιακού το απόγευμα της 17ης Φεβρουαρίου 2008 στο ΣΕΦ, φορτώνοντάς το με 7/8 τρίποντα! Τι κάνει αυτή η ψυχή και πού βρίσκεται πλέον;

Αν ρωτήσεις κάποιον στην Αμερική ποιος είναι ο πιο γνωστός παίκτης που αποφοίτησε από το Alabama, θα σκεφτεί αυτόματα δύο ονόματα: αυτό του Τζέραλντ Ουάλας και εκείνο του Μο Ουίλιαμς.

[ads2]

Με μακρά θητεία στο ΝΒΑ, αμφότεροι αποτέλεσαν την καλύτερη διαφήμιση του κολεγίου τους. Όταν όμως ρωτήσεις έναν φίλο του Παναθηναϊκού ποιον σκέφτεται πρώτα, η απάντηση είναι μόνο μία: Κένεντι Ουίνστον.

Ο ύψους 1μ98 φόργουορντ που έφτασε στο ΟΑΚΑ το καλοκαίρι του 2007, κάνοντας το πρώτο μεγάλο βήμα της καριέρας του. Με μόλις δύο χρόνια προϋπηρεσίας στην Ευρώπη, αποδέχθηκε το κάλεσμα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Δίχως όμως να το εκμεταλλευτεί σε απόλυτο βαθμό. Το Sport24.gr θυμάται τον Κένεντι Ουίνστον, τον παίκτη που θα μνημονεύεται για πολλά χρόνια ακόμη λόγω της εντυπωσιακής εμφάνισής του στο ΣΕΦ, τον Φεβρουάριο του 2008. Αλήθεια, τι κάνει αυτή η ψυχή;

ΑΠΟ ΝΩΡΙΣ ΣΤΑ ΒΑΘΙΑ
Με τρία χρόνια προϋπηρεσίας στο κολεγιακό πρωτάθλημα, δεν κατάφερε να μπει “στο μάτι” των scouts του ΝΒΑ, με αποτέλεσμα να αναζητήσει άμεσα το επαγγελματικό του μέλλον στην Ευρώπη. Πρώτη στέγη αυτή της Γκραν Κανάρια. Το ισπανικό πρωτάθλημα ήταν -από τότε- το πιο ανταγωνιστικό της Ευρώπης, οπότε η παρουσία του εκεί μόνο καλό θα του έκανε. Όπως κι έγινε. Η παρθενική επαγγελματική του χρονιά ολοκληρώθηκε με θετικό πρόσημο, δεδομένου ότι είχε 9.2 πόντους και 2.2 ριμπάουντ κατά μέσο όρο. Δεν θα έμενε για πολύ όμως εκεί, αφού το ελληνικό κάλεσμα θα τον υποχρέωνε να μπει στο αεροπλάνο με προορισμό το “Ελευθέριος Βενιζέλος”.

Με τον Ηλία Λιανό στον προεδρικό θώκο, ο Πανιώνιος αποτελεί τον βασικό ανταγωνιστή του Άρη για την τρίτη θέση της Basket League. Ο Κένεντι Ουίνστον φτάνει στα μέρη μας το καλοκαίρι του 2006 για λογαριασμό του “Ιστορικού” και μαζί με τον Στράτο Περπέρογλου συνθέτουν ένα εξαιρετικό δίδυμο στη θέση “3”. Οι επιδόσεις του; Εντυπωσιακές! Είχε 14.8 πόντους, 3/2 ριμπάουντ, 2 ασίστ και 43.9% στα τρίποντα. Αμέσως άρχισαν οι συζητήσεις για το μέλλον του, αφού το ενδιαφέρον για τον παίκτη ήταν έντονο σε όλη την Ευρώπη. Έμελλε όμως να καταλήξει στον Παναθηναϊκό.

ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΣΙΣΚΑΟΥΣΚΑΣ
Λίγες μόλις ημέρες μετά την κατάκτηση του πρώτου Triple Crown της ιστορίας του, ο Παναθηναϊκός βρίσκεται μπροστά σε ένα αγωνιστικό αδιέξοδο. Ο Ραμούνας Σισκάουσκας αποχωρεί αιφνιδιαστικά, αφού η ΤΣΣΚΑ Μόσχας πληρώνει το buy out στο συμβόλαιό του (ύψους 1.000.000 δολαρίων) κι ο ακρογωνιαίος λίθος της τεράστιας επιτυχίας του “τριφυλλιού” εκείνης της χρονιάς μετακομίζει στην “Κόκκινη Πλατεία” για λογαριασμό της ομάδας του Έτορε Μεσίνα.

Με την αγορά να είναι αρκετά περιορισμένη και ένα μεγάλο μέρος του μπάτζετ να προσφέρεται στον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους και τον Βασίλη Σπανούλη (που τότε επέστρεφε από τους Χιούστον Ρόκετς), ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς αποφασίζει να ρισκάρει. Ζητά την αγορά των Στράτου Περπέρογλου και Κένεντι Ουίνστον από τον Πανιώνιο. Πακέτο. Οι “κυανέρυθροι” δεν μπορούν να κάνουν πολλά, δίνουν τον διεθνή φόργουορντ στο “τριφύλλι” έναντι ενός διόλου ευκαταφρόνητου ποσού, ενώ ο απόφοιτος του Alabama ακολουθεί δίχως οικονομικό κόστος, αφού είχε υπογράψει μονοετές συμβόλαιο με την ομάδα της Νέας Σμύρνης.

“Η ΚΑΕ Παναθηναϊκός ανακοινώνει την υπογραφή συμφωνίας με τον Κένεντι Ουίνστον για τα επόμενα δύο χρόνια”, ανέφερε η ανακοίνωση που εξέδωσε το “τριφύλλι” στις 9 Ιουλίου 2007. Η option που υπήρχε στο συμβόλαιό αφορούσε στην επιθυμία του Παναθηναϊκού -και μόνο- να τον κρατήσει. Δεδομένα πάντως ο παίκτης είχε κάθε λόγο να χαμογελά, αφού με δύο μόλις επαγγελματικές σεζόν στην πλάτη του, βρισκόταν στο ρόστερ του τετράκις -τότε- Πρωταθλητή Ευρώπης, ως προσωπική επιλογή του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.

ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΟ ΦΑΛΗΡΟ
Η αλήθεια είναι πάντως πως δεν καταφέρνει να δικαιώσει σε απόλυτο βαθμό την εμπιστοσύνη του “Ζοτς”. Κυρίως γιατί είναι “μία του ύψους και μία του βάθους”. Υπήρχαν φορές που έμοιαζε ισάξιο μέλος του ρόστερ, κι άλλες που νόμιζες πως δεν μπορεί να αντεπεξέλθει σε αυτό το επίπεδο. Στην πρώτη του απόπειρα στην Euroleague είχε 5 πόντους και 2.3 ριμπάουντ κατά μέσο όρο, συγκομιδή συμπαθητική, αλλά όχι ικανή να τον κρατήσει στο “τριφύλλι” για παραπάνω από ένα χρόνο.

Ε και; Ό,τι κι αν έγινε, όλοι θα τον θυμούνται. Συμπαίκτες, οπαδοί και αντίπαλοι. Ο λόγος; Το βράδυ της 17ης Φεβρουαρίου 2008. Ο Ολυμπιακός έχει τον Παναγιώτη Γιαννάκη για πρώτη φορά στην άκρη του πάγκου του. Ο “Δράκος” διαδέχεται τον Πίνι Γκέρσον, έχοντας μια αποστολή. Να κερδίσει τον Παναθηναϊκό στο ΣΕΦ για να διατηρηθεί “ζωντανός” στο κυνήγι της πρώτης θέσης στη regular season. Το ντέρμπι γίνεται μέσα σε συνθήκες εκτάκτου ανάγκης για την Αθήνα αφού η σφοδρή χιονόπτωση που έχει πλήξει το λεκανοπέδιο, καθιστά αδύνατο για τους περισσότερους εκ των φίλων του Ολυμπιακού να βρεθούν στο ΣΕΦ.

Όσοι είναι παρόντες, κι όσοι παρακολούθησαν το παιχνίδι από την τηλεόραση βέβαια, βλέπουν ό,τι χειρότερο -για την ομάδα τους. Ο Κένεντι Ουίνστον “σεληνιάζεται” ξεκινώντας να “πυροβολεί” από τα 6μ25. Ένα. Δύο. Τρία. Τέσσερα. Δεν σταματάει με τίποτα. Πέντε. Έξι. Εφτά. Ο μαγικός αριθμός. Ο Αμερικανός φόργουορντ ολοκληρώνει τον αγώνα με 26 πόντους (με 1/1 δίποντα, 7/8 τρίποντα και 3/6 βολές) για να αποτελέσει τον βασικότερο λόγο για τον οποίο το “τριφύλλι” αλώνει το ΣΕΦ με το εντυπωσιακό +18 (82-64). Το “knock down” που φωνάζει ο Μάικ Μπατίστ στο έβδομο εύστοχο τρίποντο του συμπαίκτη του ακούγεται σε όλο το ΣΕΦ. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς κοιτάζει απορημένος προς τον πάγκο της ομάδας του, μην πιστεύοντας όσα βλέπει εκείνο το βράδυ, κι ο Κένεντι Ουίνστον γίνεται εν μία νυκτί το πρόσωπο της ημέρας σε όλη την Ευρώπη!

ΓΥΡΟΛΟΓΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΙΓΟΥΣ
Δεδομένου ότι είχε φορέσει τη φανέλα του Παναθηναϊκού (έστω για μία σεζόν), ήταν σαφές πως θα έβρισκε εύκολα την επόμενη ομάδα της καριέρας του. Όπως κι έγινε, με την Τουρκ Τέλεκομ να τον κάνει δικό της, πριν τον αγοράσει η Ρεάλ Μαδρίτης. Μόνο που κι εκεί δεν στέριωσε. Έμεινε για μερικούς μήνες, πριν αποχωρήσει με προορισμό τη Ρόμα. Από εκείνο το σημείο κι έπειτα αρχίζει μία άνευ προηγουμένου περιπλάνηση. Κοινώς, ζει με μια βαλίτσα στο χέρι από το 2010 μέχρι σήμερα.

Ιταλία (Βίρτους Μπολόνια), Βέλγιο (Οστάνδη), Γαλλία (Γκραβελίν), Λίβανος (Αμχίτ), ξανά Γαλλία (Αντίμπ), Μεξικό (Αλκόνες ντε Σαλάπα), Ουρουγουάη (Μαλβίν), Βενεζουέλα (Γκουαϊκουέιρες ντε Μαργκαρίτα) και πάλι Ουρουγουάη (Μαλβίν) είναι οι σταθμοί που έκανε μέσα σε έξι χρόνια, αδυνατώντας να βρει μια ομάδα όπου θα μείνει για παραπάνω από ένα χρόνο, έχοντας σταθερή παρουσία και τη δυνατότητα να επιστρέψει στο κορυφαίο επίπεδο.

Ειδικά την τελευταία διετία, η παρουσία του σε χώρες της Λατινικής Αμερικής καταδεικνύει πως η επιστροφή στον αφρό του παγκόσμιου μπάσκετ είναι αδύνατη. Αναδείχθηκε βέβαια πέρσι (2015) MVP των τελικών στην Ουρουγουάη, αλλά αυτό δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτα με όσα έκανε πριν από μία δεκαετία, όταν ξεκίναγε την επαγγελματική του σταδιοδρομία. Στα 32 του πλέον, αναζητά τη σταθερότητα και την ηρεμία. Αν και για το δεύτερο η Ουρουγουάη μάλλον αποτελεί την απάντηση.

sport24.gr

Διάβασε όλα τα νέα για το μπάσκετ του Παναθηναϊκού

Συνδεθείτε στην ομάδα του Newspao.gr στο Viber