Στο Περιστέρι ξεκινά ο Παναθηναϊκός το φετινό κυνήγι τίτλων με το πρώτο Σούπερ Καπ ν’ αποτελεί δέλεαρ για τους “πράσινους” που σαφώς θέλουν η πρώτη κούπα του συγκεκριμένου θεσμού να καταλήξει στην τροπαιοθήκη τους.
Περιμένουμε πως και πως να δούμε πως θα εμφανιστούν οι Αμερικανοί, Τζάκσον και Φόστερ από την απόδοση των οποίων θα εξαρτηθούν πολλά την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο.
Αθλητές-σχολές για το μπάσκετ της πατρίδας τους, ο τρόπος που ξεμαρκάρονται κι εκτελούν από μέση και μακρινή απόσταση είναι χαρακτηριστικός, θυμίζοντας μας τα “αγρίμια” από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. ‘Εχουν γαλουχηθεί μέσα από μικρότερα προγράμματα, αν επιτρεπόταν γεμάτα γήπεδα ο Φόστερ θα πάθαινε πλάκα με τον παλμό του ΟΑΚΑ (ο Τζάκσον έχει περάσει από την Μακάμπι και ξέρει), ιδίως αν ενσάρκωνε σταθερά τη λέξη “κανονιέρης”, αυτή ήταν που του έδωσε το εισιτήριο για το Μαρούσι. Με καλά νούμερα εύκολα του χρόνου θα βρει ομάδα να του δίνει περισσότερα χρήματα, εφόσον αποδειχθεί καλός spot shooter κι ικανός να διαχειριστεί το βάρος των απαιτήσεων.
Ο Τζάκσον έχει εμπειρία από Ευρωλίγκα, γνωρίζει την έννοια ομάδα κι ομαδική δουλειά ώστε να ταιριάξει με τα χνώτα του Γιώργου Βόβορα, θα ήταν ΟΚ για συμπληρωματικός “άσος” (πίσω από ένα Νικ Καλάθη ας πούμε) για το σύστημα του κόουτς, αν εκτός από αθλητικός ήταν και δημιουργός.
Μέσα από τα μονά και διπλά σκριν που θα στηνόντουσαν γι αυτόν σε σετ καταστάσεις θα μπορούσε να κάνει θραύση με την ευκινησία και την εκρηκτικότητά του, εξελισσόμενος σε top gun, με εξαιρετικό ξεμαρκάρισμα, γρήγορο release, το διδακτορικό που έχει στο fast pace θα ήταν από μόνο του διαβατήριο για την ACB.
Δημήτρης Στρατής
