Τα... αγκάθια που δε μπορεί να λύσει ο Στραματσόνι!

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός του ποδοσφαίρου για να προβληματιστεί από την αγωνιστική εικόνα του Παναθηναϊκού. Το «τριφύλλι» δεν πείθει κανέναν με τον τρόπο που αγωνίζεται, και τα βασικότερα «αγκάθια» που καλείται να διορθώσει άμεσα ο Αντρέα Στραματσόνι, προκειμένου να επιστρέψει στις νίκες και να κατακτήσει τον στόχο της πρώτης θέσης στα πλέι οφ, είναι τέσσερα.

Τέσσερα «αγκάθια» που εξακολουθούν να πληγώνουν τον Παναθηναϊκό από το ξεκίνημα της φετινής σεζόν και κάνουν την εμφάνισή τους και στις δύο πρώτες αγωνιστικές των πλέι οφ.

[ads2]

Ο άξονας και η… αποσύνθεση

Το πρώτο και κύριο πρόβλημα αφορά τον άξονα της μεσαίας γραμμής. Εχει επισημανθεί πολλάκις στο πρόσφατο παρελθόν, αλλά δεν παύει να αποτελεί πραγματικότητα: με εξαίρεση τον Βιγιαφάνιες, δεν υπάρχει άλλος παίκτης να δημιουργήσει ρήγματα από τον άξονα και να τροφοδοτήσει κάθετα τους Μπεργκ και Λέτο.
Ο Αμπεΐντ είναι ντεφορμέ σε όλη τη διάρκεια της φετινής σεζόν, ο Εσιέν δεν υφίσταται καν ως επιλογή για το ροτέισον, ο Λουντ δεν έχει αποκτήσει το απαιτούμενο ειδικό βάρος, ο Εβανζελίστα χρησμοποιείται στα άκρα Και ο Ζέκα, που αποτελεί παίκτη-κλειδί στο κέντρο της ομάδας, έδειξε να βρίσκεται έξω από τα νερά του τόσο στη Νέα Σμύρνη όσο και στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ. Αποτέλεσμα, το παιχνίδι από τα άκρα να γίνεται προβλέψιμο και οι σέντρες από τα πλάγια να αποτελούν βούτυρο στο ψωμί των αντίπαλων στόπερ.
Το δεύτερο πρόβλημα σχετίζεται με το γύρισμα του διακόπτη όταν η ομάδα δέχεται αναπάντεχα γκολ. Αίφνης, άπαντες πανικοβάλλονται και γεμίζουν ανασφάλεια, αντί να πεισμώνουν και να αυξάνουν τη μαχητικότητά τους, όπως θα έπρεπε. Στη διάρκεια της φετινής σεζόν το είδαμε πολλές φορές το έργο, ενώ στα πλέι οφ παρατηρήθηκε τόσο απέναντι στον Πανιώνιο, μετά το απίστευτο λάθος του Στιλ, όσο και στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, μετά την άμεση ισοφάριση, τρία λεπτά μετά το γκολ του Μπεργκ.
Κλειστές άμυνες και στημένα

Το τρίτο μεγάλο «αγκάθι» έχει να κάνει με τη διάσπαση των κλειστών αμυνών, όταν ο αντίπαλος επιλέγει να αμυνθεί πίσω από την μπάλα. Ο Παναθηναϊκός είναι μία ομάδα-φωτιά στο επιθετικό τρανζίσιον, και γενικώς όταν βρίσκει χώρους, αλλά ταυτόχρονα δείχνει ανίκανος στο να αναπτυχθεί ορθολογικά και να βρει τα κατάλληλα ρήγματα προς εκμετάλλευση. Δεν (μπορεί να) είναι τυχαίο το γεγονός ότι το «τριφύλλι» έκανε ελάχιστες κλασικές ευκαιρίες στο ματς με τον Πανιώνιο, μία ομάδα που υιοθετεί το στυλ παιχνιδιού πίσω από την μπάλα, ενώ είχε επίσης λίγες τελικές στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, ειδικά από τη στιγμή που οι φιλοξενούμενοι αγωνίζονταν με παίκτη λιγότερο και αναγκαστικά έριξαν βάρος στην αμυντική τους λειτουργία.
Το τέταρτο «χτυπητό» αγωνιστικό πρόβλημα του Παναθηναϊκού έχει να κάνει με τις στημένες φάσεις. Για την ακρίβεια, τα επιθετικά του στημένα και την αξιοποίησή τους, διότι στα αμυντικά στημένα δεν υπάρχει σε αυτήν τη χρονική στιγμή κάποιο ανησυχητικό δείγμα. Η εκμετάλλευση των στημένων φάσεων είναι πολύ σημαντική υπόθεση στο ποδόσφαιρο και ο Παναθηναϊκός δίνει την εντύπωση ότι πνίγεται σε μία κουταλιά νερό και δεν βγάζει τη δουλειά που θα έπρεπε στους αγώνες. Ακόμα και με αντιπάλους που έχουν δεδομένα αδυναμίες στην αμυντική τους αντίδραση, τα φάουλ και τα κόρνερ περνούν ανεκμετάλλευτα, γεγονός που χρήζει βελτίωσης το γρηγορότερο δυνατόν.

Goalnews