Στο ίδιο έργο θεατές για ακόμα μια φορά
Έτσι έχουν μάθει μέσα στον Παναθηναϊκό (πιόνια κάποιων άλλων) να συμπεριφέρονται στα άτομα που τιμούν αγαπούν και κυρίως στα δύσκολα βάζουν πλάτες και κάνουν τα πάντα για να στηρίξουν τον σύλλογο.
Γράφει η Ναταλία Φελέσκουρα
Με μια επιστολή που στέλνεις με τον οδηγό σου κύριε Αλαφούζο ξεπετάς τον προπονητή που ξεκίνησε μια προσπάθεια από το «0» και πάλι. Που με την επιμονή, την νοοτροπία του και την πίστη του στο πλάνο του «αναγέννησε» την ομάδα και την έκανε να στέκεται αξιοπρεπέστατα στο χορτάρι μετά από καιρό. Τον προπονητή που με δάκρυα στα μάτια πανηγύρισε την πρόκριση στους «8» κυπέλλου Ελλάδος. Που έφερνε με την πρώτη ευκαιρία σε πρώτο πλάνο την αγάπη του για τον Παναθηναϊκό. Αλλά γιατί κρυβόμαστε;!
Όσοι αγάπησαν αυτήν την ομάδα και έδωσαν τα πάντα για αυτήν έφυγαν νύχτα. Έτσι έμαθε ο κύριος Αλαφούζος. Έτσι με μια επιστολή «έληξε» τον προπονητή μας, δεν είχε το θάρρος καν να τον κοιτάξει στα μάτια και να του το πει. Έτσι με μια επιστολή διαλύεις τα πάντα λίγες μέρες πριν τα play off για να τα ταράξεις το κλίμα και εντός αποδυτηρίων αλλά για να προκαλέσεις τις αντιδράσεις του κόσμου. Και όχι αυτών που πληρώνεις έτσι. Αλλά των πραγματικών Παναθηναϊκών, των ρομαντικών, των αυθεντικών… ΝΤΡΟΠΗ.
Κάθε φορά που πάει να χτιστεί κάτι καλό δίνεις μια και το διαλύεις όπως τότε με τον Αναστασίου και με τον Ουζουνίδη. Μισείς την ομάδα, θέλεις να την βλέπεις όσο πιο χαμηλά γίνεται. Θέλεις να τη γονατίζεις με κάθε ευκαιρία.
Απλά λυπάμαι για όλη την κατάσταση λυπάμαι για τα άτομα που έχουμε από πάνω και μας διοικούν.