Η διαφορά των νικηφόρων αγώνων του 2021 συγκριτικά με το τελευταίο ματς με τη Λαμία ήταν ότι αυτή τη φορά ο Παναθηναϊκός δεν σκόραρε στην πρώτη, το πολύ δεύτερη ευκαιρία που έκανε στο παιχνίδι.
Είναι ξεκάθαρο ότι οι παίκτες του έχουν μόνο μικρά διαστήματα καλού ποδοσφαίρου κι όχι την πρέπουσα απόδοση σε μεγάλα κομμάτια του αγώνα, το παραδέχθηκαν με τοποθετήσεις του τόσο ο Σωκράτης Διούδης, όσο και ο Τάσος Χατζηγιοβάνης.
Οι παίκτες του Λάζλο Μπόλονι σκέφτονται πιο πολύ κυνικά παρά με γνώμονα το θέαμα και την …νταηλίδικη επικράτηση επί του αντιπάλου με κάμποσα γκολ διαφορά.
Μ΄ αυτά και μ΄ αυτά, με το πλάνο της ύστατης ώρας του Πιερ Ντρεοσί σε μεταγραφές/αποδεσμεύσεις να θυμίζει αυτοσχεδιασμό που προέκυψε στην τύχη κι όχι μέσα από σχέδιο, το χειρότερο είναι η αίσθηση που αναδύει ότι “ο Παναθηναϊκός δεν έχει ελπίδα για κύπελλο και Ευρώπη”, που καλλιεργείται εδώ και ώρες στο μεγαλύτερο ποσοστό του κόσμου.
Δε θα πούμε ότι ο σύλλογος δεν έχει τύχη να εκπληρώσει τους στόχους του, μόνο που η εικόνα που έχεις είναι πως οι ποδοσφαιριστές πρέπει να …κλέψουν για να κυνηγήσουν τους στόχους τους κι όχι να χτυπηθούν στα ίσα.
Δυστυχώς δεν υπάρχει χρόνος ώστε ο κόουτς να φτιάξει από την αρχή μια ομάδα που θα ικανοποιεί τους πάντες με τον τρόπο που θα αγωνίζεται, ο Ρουμάνος επιλέγει την κυνικότητα για να σώσει ότι μπορεί από το…ναυάγιο που παρέλαβε.
Δημήτρης Στρατής
