Με τον Σαντ Ρος τραυματία και τον Παπαπέτρου να προφυλάσσεται, χθες ,οι Λιθουανοί δεν είχαν κανένα πρόβλημα να “επιστρέψουν” από το -20 και να διεκδικήσουν τη νίκη απέναντι σε αντίπαλο που έκανε δοκιμές ρίχνοντας στο παρκέ αναπληρωματικούς.
Ωστόσο είναι γεγονός πως χωρίς τον Κουβανό και τον κάπτεν στο γήπεδο, λαμβάνοντας υπόψη ότι ακόμα οι ψηλοί ψάχνονται να βρουν θέσεις και πατήματά, η άμυνα έχει ζητήματα.
Αναλογιζόμενοι ότι ούτε Νέντοβιτς, Τζάκσον, Φόστερ είναι σπεσιαλίστες της άμυνας, οι πρωταθλητές θα δυσκολευτούν να χαλάσουν γωνίες της εισαγωγικής πάσας, να δώσουν μάχες χαμηλά, να μείνουν μπροστά από τους αντιπάλους τους, γι αυτό ο Γιώργος Βόβορας δοκίμασε πράγματα με τα μακριά χέρια του Μποχωρίδη και του Καλαϊτζάκη στο παρκέ.
Γενικά το spacing καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τα ματς τα τελευταία χρόνια τα παιχνίδια, εκεί όπου γίνεται μάχη για ελεύθερα… εκατοστά στο γήπεδο. Όμως δεν είναι απλό για μια φρέσκια ομάδα να πετύχει το δέσιμο της άμυνάς της (φανταστείτε όταν δεν έχει και τους κατάλληλους αθλητές) αφού την “οχύρωσή” του τη δημιουργείς με συνεργασίες, συγχρονισμό, παιχνίδι χωρίς μπάλα, οξυδέρκεια και σβελτάδα στις αντιδράσεις.
Οι μόνοι που έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά είναι Σαντ Ρος, Παπαπέτρου, Μήτογλου, ενώ προδιαγραφές διαθέτουν και Μποχωρίδης, Παπαγιάννης που χρειάζεται να παιχτούν περισσότερο. Επιβάλλεται να μπουν κι άλλοι στην εξίσωση.
Δημήτρης Στρατής
