Ποιους φτάσαμε να αναπολούμε...
Οι ποδοσφαιριστές που έπιασαν Κορωπί καλοκαιριάτικα έκαναν τον Παναθηναϊκό να μοιάζει (στη θεωρία) ως ομάδα πολυτελείας, καλά βιογραφικά, πολλά γκολ, εξαιρετικές ηλικίες, κίνητρο στο φουλ.
Ότι θα φτάναμε ν’ αναπολούμε Ζαχίντ και Γιόχανσον ειλικρινά δεν το περιμέναμε.
Οι ποδοσφαιριστές που έπιασαν Κορωπί καλοκαιριάτικα έκαναν τον Παναθηναϊκό να μοιάζει (στη θεωρία) ως ομάδα πολυτελείας, καλά βιογραφικά, πολλά γκολ, εξαιρετικές ηλικίες, κίνητρο στο φουλ.
Λίγο καιρό μετά υπάρχει προπονητής που δεν δείχνει να εκτιμά τους παίκτες επειδή δεν είναι εργατικοί όταν ο προκάτοχός του τους ίδιους μάλλον τους υπερεκτιμούσε, γιατί τους έβρισκε αρκετά ταλαντούχους σε σημείο να μην τον νοιάζουν οι αντοχές τους.
Εχτισε το καλοκαίρι πάνω σε σαθρά θεμέλια πιστεύοντας ότι 3-4 ενέργειες των σολιστών του θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά.
Αμ δε… Το πρόβλημα που παρουσιάζει το τριφύλλι από το καλοκαίρι είναι πως σπάνια βρίσκονται ταυτόχρονα σε καλή μέρα όλα τα πριγκιπόπουλα που έχουν μαζευτεί.
Ο προπέρσινος Παναθηναϊκός του Δώνη είχε λιγότερο ταλέντο, αλλά πολλά παιδιά με τσαγανό: παίκτες όπως ο Κάτσε, ο ασταθής -αλλά πολυτάλαντος- Χατζηθεοδωρίδης δεν σου χάριζαν τίποτα. Χρειάζονταν εμπιστοσύνη για να αναδειχθούν, δεν την πήραν κι η ομάδα κατρακύλησε και πάλι…
Δημήτρης Στρατής