Ιωαννίδης: «Γι' αυτό δεν έφυγα νωρίτερα από τον Παναθηναϊκό - Αυτά μου λένε για Μπενίτεθ»

Ο Φώτης Ιωαννίδης άνοιξε την καρδιά του σε μια συζήτηση με τον Ντέμη Νικολαΐδη, σε συνέντευξη που κινήθηκε από τα πρώτα του βήματα μέχρι το σήμερα και τους στόχους του.

Η κουβέντα έγινε στο σπίτι του διεθνούς Έλληνα φορ και είχε πολλές στάσεις: την απόφαση να αλλάξει χώρα, την καθημερινότητα στο ποδόσφαιρο της Πορτογαλίας, αλλά και την πίεση που συνοδεύει τον Έλληνα ποδοσφαιριστή.

Το μεγαλύτερο βάρος, όμως, έπεσε στον Παναθηναϊκό και στο γιατί η έξοδός του από το «τριφύλλι» δεν ήρθε νωρίτερα, παρά τα σενάρια και τη συζήτηση που υπήρχε κατά καιρούς.

Αναλυτικά αποσπάσματα από τη συνέντευξη του Φώτη Ιωαννίδη στον Ντέμη Νικολαΐδη:
Γιατί δεν έφυγε νωρίτερα από τον Παναθηναϊκό: «Ήταν ένας συνδυασμός παραγόντων. Είχα “πιέσει” για να κάνω το βήμα παραπάνω, δεν ήμουν σίγουρος μέσα μου, αλλά ποτέ δεν είσαι γενικά σίγουρος. Ο πατέρας μου με συμβουλεύει στο πως να αντιδράσω σε μια άσχετη κατάσταση. Δεν μου είπε “φύγε”. Με ρώτησε πως νιώθω. Αν ήταν να επιλέξω μόνος θα έφευγα. Δεν ήμουν σίγουρος, αλλά αγαπούσα τον Παναθηναϊκό και την καθημερινότητα εκεί. Οι αλλαγές τρομάζουν. Δεν έγινε εκείνη την χρονιά που θα μπορούσε. Είχα μια συνάντηση με τον πρόεδρο, τον οποίο ευχαριστώ, ξανά και ξανά, με βοήθησε πολύ και ήταν δίπλα μου εμπράκτως, όπως και με όλους τους ποδοσφαιριστές. Δεν θέλει να το δείχνει. Έπαιξε ρόλο αυτό. Ήθελε να βοηθήσω την ομάδα, να πάρουμε το πρωτάθλημα μαζί. Δυστυχώς δεν έγινε για διάφορους λόγους, αλλά ένας από τους λόγους ήταν το συμβόλαιο. Έπρεπε να τον ακούσω και να σεβαστώ την άποψή του».

Για το πως βλέπει τώρα τον Παναθηναϊκό: «Έχει πολλές αλλαγές. Ο Ράφα Μπενίτεθ είναι ένας μεγάλος προπονητής. Έχω την εντύπωση ότι θα βοηθήσει. Μου λένε τα παιδιά (σ.σ. οι παίκτες του Παναθηναϊκού), ότι είναι ένας ήρεμος άνθρωπος και γνωρίζει την κατάσταση και αντιλαμβάνεται άμεσα το περιβάλλον. Ποδοσφαιρικά δεν θα δούμε μαγικά πράγματα γρήγορα. Δεν μπορούμε σε 1-2 μήνες να δούμε άλλο ποδόσφαιρο. Νιώθω ότι χρειάζονται πολλά πράγματα για να αλλάξει ο οργανισμός. Δεν γίνεται να αλλάζει κάθε 3 μήνες προπονητές ο Παναθηναϊκός. Δεν θα βγει πουθενά. Πρέπει η κάθε ομάδα να έχει έναν προπονητή να διαχειριστεί τους παίκτες, τα μεγάλα ονόματα, τα αποδυτήρια, τον κόσμο τη διοίκηση. Αυτό έχει να κάνει με προσωπικότητα και όχι με το ποδόσφαιρο. Αν δεν μπορείς να τα κάνεις, ούτε εσύ ούτε και οι παίκτες θα έχετε ψυχολογία, θα μεταφέρεις εκνευρισμό, κάτι που είχαμε τα προηγούμενα χρόνια. Όσο καλός και αν είναι στο γήπεδο ένας προπονητής, αν αυτό που ζητάει από τους παίκτες δεν μπορούν να το κάνουν, ποτέ δεν θα γίνει σωστά. Ο κόσμος παίζει πολύ σημαντικό ρόλο και βάζει, φυσιολογικά πίεση, μετά από τόσα χρόνια χωρίς πρωτάθλημα».

Για την κριτική του κόσμου στην Ελλάδα και την πίεση που προσθέτει στον κάθε παίκτη: «Σίγουρα επηρεάζει. Σε πιάνει το “γαμώτο”. Μπορεί να είσαι σε καλό σημείο αγωνιστικά, αλλά να “παρασύρεσαι”. Ο άλλος θέλει να σε πατήσει. Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι ότι το ποδοσφαιρικό κομμάτι, συνδέεται με το προσωπικό και το ψυχολογικό. Νομίζουν ότι αν τα πράγματα δεν πάνε καλά, εμείς δεν ενδιαφερόμαστε και κάνουμε πάρτι, ενώ είμαστε ένα ράκος. Δεν θα αλλάξει πουθενά αυτό. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού ήταν και είναι δίπλα μου. Οι Έλληνες παίκτες προσπαθούν περισσότερο από όλους. Δεν το λέω μόνο για εμένα. Για τον Τάσο, τον Τζολάκη, τον Ρέτσο, τον Κωνσταντέλια. Όλοι καταλαβαίνουμε. Αυτό που έμαθα εγώ, ειδικότερα πέρυσι, ήταν να μάθω να τα “αποκρούω” όλα αυτά τα σχόλια. Δεν με απασχολεί πλέον. Και δεν το λέω με υπεροψία, αλλά δεν με αφορά.»

Γιατί δεν προκρίθηκε στο Μουντιάλ η Εθνική: «Δεν υπάρχει απάντηση. Εγώ θεωρώ ότι ήταν θέμα συγκέντρωσης και απειρίας μαζί. Δεν είναι δυνατόν τέτοιοι ποιοτικοί ποδοσφαιριστές, να κάνουν τέτοια λάθη! Αφού έχουμε αυτή την ευκαιρία πρέπει να είμαστε εκεί στο 100%. Είναι κρίμα. Είναι αμαρτία σαν σύνολο να το κάνουμε αυτό. Έπρεπε να ήμαστε πιο συγκεντρωμένοι. Είχαμε ευκαιρίες σε Σκωτία και Δανία. Μόνο με τους Δανούς εδώ δεν ήμασταν καλοί. Μπορούμε να μάθουμε μέσα από αυτό όμως. Να δούμε τι πρέπει να βελτιώσουμε. Στην Εθνική δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε πολλά. Πάμε μια εβδομάδα, μας δίνει ο προπονητής μια ιδέα το τι πρέπει να κάνουμε και εμείς προσπαθούμε να κάνουμε αυτό που πρέπει, όλο και καλύτερα. ».