Καλάμπρια, Κυριακόπουλος και η νέα φιλοσοφία που χτίζει ο Παναθηναϊκός

Και το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: για να έχεις τύχη στην Ευρώπη χρειάζεσαι προσωπικότητες εντός κι εκτός γηπέδου, λίγη ρέντα, αλλά κυρίως μια γερή άμυνα.

Απέναντι στη Σαμσουνσπόρ είδαμε ξανά συνεργασία Τουμπά – Μπράουν, έναν Κυριακόπουλο που έβαλε γκολάρα και φυσικά τον Καλάμπρια, ο οποίος από το πρώτο του κιόλας ματς κέρδισε το κοινό.

Έχουν περάσει χρόνια από το σόου του Λουτσιάν Σανμαρτεάν με τη Βίλεμ στη Λεωφόρο, καλοκαίρι του 2003, για να ακουστεί παίκτης ως σύνθημα στο ντεμπούτο του. Ο Ιταλός, όμως, κατάφερε να ενθουσιάσει.

Το «τριφύλλι» έχει ελλείψεις, αυτό το γνωρίζουμε και το σημειώνουμε μήνες τώρα. Ωστόσο, φαίνεται πως δημιουργεί ένα compact σύνολο, μια ομάδα που μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του σύγχρονου ποδοσφαίρου.

Με παίκτες που δεν κάνουν πάντα πρωτοσέλιδα, αλλά μπορούν να κάνουν τη δουλειά και να υπηρετήσουν το παιχνίδι του συνόλου. Η σφιχτή άμυνα δεν είναι απλώς ένα στοιχείο του παιχνιδιού – είναι το κλειδί που μπορεί να σηκώσει την ομάδα στα δύσκολα και να την ανεβάσει επίπεδο.

Το καλοκαίρι οι πράσινοι δούλεψαν ώστε να χτίσουν μια πιο «hard caliber» ομάδα, δίπλα στους Ντραγκόφσκι και Μπράουν προσθέτοντας παίκτες με δύναμη, ένταση και σωστή αμυντική νοοτροπία. Κι έτσι έδωσαν το ιδανικό πλαίσιο δράσης στους πιο δημιουργικούς.

Στην επίθεση, βέβαια, τα πράγματα χρειάζονται χρόνο. Τα πόδια είναι ακόμα βαριά, τα δοκάρια (δύο στο τελευταίο ματς) δείχνουν ότι η τύχη δεν είναι πάντα με το μέρος τους, αλλά αργά ή γρήγορα η γραμμή κρούσης θα πάρει μπρος. Και τότε το παιχνίδι θα ρολάρει πολύ καλύτερα.

Δημήτρης Στρατής