Η ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ Η ΠΡΑΞΗ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΚΑΡΤΩΝ

Έχει βέβαια τη δική του ξεχωριστή λογική όπως κάθε ειδικό στοίχημα αλλά και τη μεθοδολογία, τη θεωρητική προσέγγιση με απώτερο σκοπό πάντα το κέρδος.

Υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία που κάθε παίκτης του στοιχήματος πρέπει να λαμβάνει απαραίτητα υπόψη αν θέλει να εμπλακεί με αυτό τον τρόπο στοιχηματισμού που κάθε νέα στοιχηματική εταιρεία στην Ελλάδα προσφέρει στους παίκτες.

Όπως συνήθως στο στοίχημα, έτσι και για τις κάρτες το παιχνίδι πάει στο over αλλά αυτό δε σημαίνει πως και το under δεν έχει την αξία του ανάλογα με την περίσταση…

Τα όρια και οι αποδόσεις

Οι εταιρείες στοιχήματος προσέχουν πολύ περισσότερο το στοίχημα καρτών σε σχέση με το παρελθόν, βγάζουν έγκαιρα τιμές και όρια και θα τις δούμε να τα αλλάζουν σε περίπτωση έντονου στοιχηματισμού. Ιδανικό είναι, μέσω μελέτης και τακτικής που θα εξηγηθεί παρακάτω, να προλαβαίνουμε καλές τιμές και βατά όρια πριν αυτά αλλάξουν προς το χειρότερο. Τα δεδομένα που μπορούμε να έχουμε στη διάθεσή μας, τα έχουν και τα συμβουλεύονται και οι εταιρείες…

Τα καλύτερα πρωταθλήματα για το στοίχημα καρτών

Η στατιστική πολλών ετών μας δείχνει το δρόμο, με τα νούμερα όμως να αλλάζουν και από σεζόν σε σεζόν. Το ιταλικό πρωτάθλημα για παράδειγμα έχει κάθε χρόνο όλο και λιγότερες κάρτες, μια τάση που πρέπει να γνωρίζουμε όπως και οι εταιρείες που προσαρμόζονται αναλόγως με σχετικά κατώτερα όρια.

Οι ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις είναι ιδιαίτερα απρόβλεπτες. To Τσάμπιονς Λιγκ έχει μοιρασμένα στατιστικά αλλά το Europa League και το Conference League είναι πολύ πιο ευνοϊκά για παιχνίδι. Όπως είναι το πρόγραμμα, η Πέμπτη με αυτές τις δύο διοργανώσεις προσφέρει μεγάλη δεξαμενή παιχνιδιών και με τη σωστή προσέγγιση μπορεί να μας δώσει καλές επιλογές κάθε φορά.

Στα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, η Ισπανία θεωρείται διαχρονικά η λίγκα με τις περισσότερες κάρτες αλλά οι εταιρείες προσαρμόζουν αναλόγως τα όρια (φτάνουν ως το όβερ 6,5 κάρτες) και κάνουν δύσκολη την επιλογή. Η Πρέμιερ Λιγκ είναι σχετικά απρόβλεπτη και ενίοτε πηγαίνει ακόμα και κόντρα σε προσεγγίσεις βασιζόμενες στα στατιστικά ενώ επειδή είναι δημοφιλής τα όρια “τσιμπάνε” προς τα πάνω (μεταξύ οβερ 4,5 και 5,5 κάρτες).

Το γερμανικό πρωτάθλημα δείχνει να είναι το καλύτερο. Από την μία, τα όρια μένουν σχετικά χαμηλά (συνήθως στο όβερ 3,5 ή όβερ 4,5 κάρτες μάξιμουμ), από την άλλη τα στατιστικά της Μπουντεσλίγκα γίνονται όλο και καλύτερα και με διαιτητές ιδιαίτερα αυστηρούς.

Το ελληνικό πρωτάθλημα επίσης αξίζει την προσοχή μας παρά τα συνήθως ανεβασμένα όρια αφού δίνει μεγάλη πιθανότητα επαλήθευσης στα over ακόμα κι όταν η γραμμή του είναι στις 6,5 κάρτες…

Η θεωρία και το διάβασμα για το στοίχημα καρτών

Υπάρχουν εύκολα διαθέσιμα στο διαδίκτυο τα στατιστικά των ομάδων και των διαιτητών (πχ. whoscored.com) και αποτελούν βέβαια τη βάση για τις επιλογές μας. Μπορεί κάποιος να δεί πόσες κάρτες παίρνει κάθε ομάδα, πόσα φάουλ κάνει, πόσα τάκλιν, τα πάντα. Όπως μπορεί κανείς εύκολα να βρεί και την συμπεριφορά των διαιτητών σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο ή ακόμα και διαχρονικά.

Πέρα από τα καθαρά νούμερα, πρέπει πάντα και απαρέγκλιτα να λαμβάνεται υπόψη ο χαρακτήρας ενός ματς. Παιχνίδια με καθαρό φαβορί καλό είναι να αποφεύγονται -όσο ενθαρρυντικά και να είναι τα στατιστικά των ομάδων και του ρέφερι-, ενώ αντιθέτως πρέπει να δίνεται μεγαλύτερη βάση σε ματς που είναι ντέρμπι ή έχουν σημαντικό διακύβευμα (κάτι που συμβαίνει στο τέλος της σεζόν, μετά τον Απρίλιο).

Η πράξη και τα στοιχεία που μπορούν να κάνουν τη διαφορά

Όπως σε όλες τις μορφές στοιχηματισμού, έτσι και στο στοίχημα καρτών απαιτείται παρακολούθηση ομάδων και αγώνων. Αυτό μπορεί να κάνει τη διαφορά γιατί φεύγει από τα στατιστικά που άλλωστε αποτελούν εργαλείο και για τις στοιχηματικές εταιρείες.

Η στενή επαφή με συγκεκριμένα πρωταθλήματα μπορεί να δώσει μια αίσθηση για την αγωνιστική συμπεριφορά ομάδων και διαιτητών. Αυτοί που παρακολουθούν όσο περισσότερα ματς γίνεται αναπτύσσουν ακόμα και ενστικτωδώς μια γνώση πέρα από νούμερα και στατιστικά. Δες αυτή τη λίστα με τις ξένες στοιχηματικές αν είσαι ένας από αυτούς και σε ενδιαφέρει να δοκιμάσεις τις γνώσεις σου στη πράξη! Για παράδειγμα υπάρχουν γήπεδα που πολύ συχνά δυσκολεύουν το έργο των ρέφερι αφού η εξέδρα συμμετέχει έντονα στο ματς και δημιουργεί εντάσεις στον αγωνιστικό χώρο. Ένα χαρακτηριστικό τέτοιο γήπεδο είναι το Ολίμπικο της Ρώμης, έδρα των Ρόμα και Λάτσιο…

Οι μεγάλες, οι μικρές και οι “άτακτες”

Αν παρακολουθήσει στενά κάποιος τα στατιστικά των ομάδων θα διαπιστώσει συχνά περίεργη συμπεριφορά, δηλαδή ομάδες που θεωρούνται από τις μεγάλες και είναι ψηλά στη γενική βαθμολογία να βρίσκονται ψηλά και στον ειδικό πίνακα καρτών, ενώ ομάδες μικρότερες που φαίνεται πως θα κινηθούν στις χαμηλές θέσεις της βαθμολογίας και ενδεχομένως κινδυνεύουν με υποβιβασμό, είναι χαμηλά και στον πίνακα καρτών.

Πολύ συχνά αυτό είναι κάτι που θα “διορθώσει” σε βάθος χρόνου μέσα σε μια σεζόν, αφού συνήθως η μεγάλη ομάδα που πηγαίνει καλά θα “ηρεμήσει”, ενώ η μικρή ομάδα που κινδυνεύει θα αρχίσει να γίνεται πιο σκληρή.

Επίσης υπάρχουν ομάδες που αλλάζουν πρόσωπο από μια σεζόν στην άλλη ανάλογα με την περίσταση και τις συνθήκες που διαμορφώνονται. Ένας νέος προπονητής μπορεί για παράδειγμα να αλλάξει τον τρόπο παιχνιδιού μιας ομάδας.

Υπάρχουν πάντως και σταθερές, κλαμπ που κάθε χρόνο βρίσκονται στην κορυφή ή στις πρώτες θέσεις του ειδικού πίνακα καρτών. Η Χετάφε στην Ισπανία είναι η πιο χαρακτηριστική περίπτωση. Η Νότιγχαμ την πρόσφατη διετία έχει σταθερά υψηλά νούμερα καρτών. Στην Ιταλία πιο “άτακτη” τα τελευταία χρόνια είναι η Βερόνα, ενώ στη Γερμανία η Άουγκσμπουργκ.

Εννοείται πως υπάρχουν πολλές ομάδες που σταθερά βρίσκονται χαμηλά στον ειδικό πίνακα καρτών και είναι, όπως είναι λογικό, οι λεγόμενες μεγάλες.

Στην Αγγλία οι Μάντσεστερ Σίτι και Άρσεναλ είναι φτιαγμένες με τέτοιο τρόπο που (όσο δεν φεύγουν Γκουαρδιόλα και Αρτέτα) στον πειραρχικό τομέα δεν απασχολούν τους διαιτητές και σταθερά βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις του ειδικού πίνακα. Το ίδιο ισχύει και για τις Ίντερ και Γιουβέντους στην Ιταλία, την Μπάγερν και τη Φράιμπουργκ (σταθερά χαμηλά παρότι όχι από τα μεγάλα ονόματα) στη Γερμανία και προβλέψιμα στην Ισπανία για Ρεάλ και Μπαρτσελόνα αλλά και για την Μπιλμπάο του Βαλβέρδε που διακρίνεται μεταξύ άλλων για το καθαρό της παιχνίδι και είναι σταθερά στις ουραγούς του πίνακα καρτών.

Αυστηροί και ανεκτικοί διαιτητές

Άλλος ένας σημαντικός παράγοντας όπου η διαχρονική σταθερότητα είναι σε υψηλό επίπεδο, δύσκολα θα δούμε ένα ρέφερι να γίνεται ξαφνικά αυστηρός ενώ σπάνιο είναι και το φαινόμενο ένας διαιτητής κάποια στιγμή να “μαλακώνει” στη διάρκεια της καριέρας του.

Στην Ελλάδα υπάρχουν ρέφερι με σταθερά υψηλά στατιστικά όπως ο Σιδηρόπουλος και ο Βεργέτης, όλοι όμως σχεδόν έχουν θετικά νούμερα.

Στην Ισπανία οι Μανθάνο και Ερνάντεθ-Ερνάντεθ έχουν σταθερά πολλές κάρτες σαν μέσο όρο αλλά είναι και σχετικά απρόβλεπτοι. Στην Λα Λιγκα συναντάμε και ένας από τους πλέον ανεκτικούς ρέφερι στην Ευρώπη, τον Αλμπερόλα Ρόχας…

Στην Ιταλία όλοι οι διαιτητές τείνουν στην ανεκτικότητα ,κάθε σεζόν και περισσότερο. Την πρόσφατη διετία ξεχώρισε ως πιο αυστηρός ο Αϊρόλντι, ενώ και ο Μάσα έχει σταθερότητα στον τρόπο που σφυρίζει, κάτι που δεν μπορούμε να πούμε για τους περισσότερους Ιταλούς διαιτητές…

Στη Γερμανία ξεχωρίζει-και σε ευρωπαϊκό επίπεδο- ο Ζίμπερτ, ίσως ο καλύτερος διαιτητής για το στοίχημα καρτών στις ξένες στοιχηματικές τα τελευταία χρόνια ( μετά και την απόσυρση του Ισπανού Λαόθ και του Ιταλού Ορσάτο) ενώ εξαιρετικά στατιστικά (για τα όβερ καρτών) έχουν και άλλοι ρέφερι όπως ο νεώτερος Έξνερ.

Στην Αγγλία, οι ρέφερι χαρακτηρίζονται από αστάθεια αλλά από τους νεότερους πιο αυστηρός είναι ο ανερχόμενος Μπρουκς, με τον Όλιβερ να είναι σταθερά χωρίς ιδιαίτερα σκαμπανεβάσματα στην προσέγγιση των αγώνων.