Κουλιμπαλί: «Αυτό μου είπε ο Σπάθας για τον αναπτήρα που δέχθηκα - Γι' αυτό έφυγα από τον Παναθηναϊκό»

Ακολουθεί ένα απόσπασμα όσως δήλωσε o Κουλιμπαλί στην ιστοσελίδα gazzetta.gr:

Έχεις ακριβώς 100 συμμετοχές στη Superleague. Το περίμενες ότι θα συμπληρώσεις τόσα ματς στην πρώτη κατηγορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, όταν ήρθες στην Ελλάδα;

Όχι, ειλικρινά. Δεν περίμενα ότι θα μείνω τόσο πολύ. Όμως, όσο περνούσε ο καιρός, δεν ήθελα να φύγω από την Ελλάδα. Στην πραγματικότητα, βέβαια, στην Ελλάδα είναι ωραία αν είσαι στην Αθήνα. Στην Κρήτη ήταν ωραία το καλοκαίρι, αλλά δύσκολα τον χειμώνα. Την Αθήνα την λάτρεψα. Όταν έφυγα από τον Παναθηναϊκό, λόγω των οικονομικών προβλημάτων, δεν το ήθελα καθόλου.

Πώς ήταν το επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου την περίοδο που εσύ ήρθες στην Ελλάδα για λογαριασμό του Πλατανιά;

Ήξερα την ιστορία του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού. Γνώριζα πως αυτές οι ομάδες βρίσκονται σε καλό επίπεδο. Μου είχαν πει κάποιοι φίλοι ότι δεν θα είναι εύκολο. Και πράγματι, δεν ήταν. Ο Πλατανιάς εκείνη την περίοδο, είχε καλή ομάδα.

Θυμάσαι το ματς κόντρα στον Ολυμπιακό, όταν είχε πέσει ένας αναπτήρας στο πόδι σου; Τι σου είχε πει ο διαιτητής Σπάθας;

Ναι, το θυμάμαι! Πέταξε τον αναπτήρα στην άκρη και μου είπε «τελείωσε αυτό, δεν είναι κάτι μεγάλο». Μετά από αυτό συναντούσα οπαδούς του Ολυμπιακού στην Αθήνα, μου έδειχναν αναπτήρες και μου έλεγαν «το θυμάσαι αυτό;». Δεν το έκαναν με κακή διάθεση, μου έκαναν πλάκα. Παρά το γεγονός ότι αγωνιζόμουν στον Παναθηναϊκού δεν με «σκότωσαν»!

Αισθάνθηκες κατά το διάστημα της παραμονής σου στην Ελλάδα ότι οι διαιτητές ήταν πρόβλημα για το ποδόσφαιρο στη χώρα;

Για μένα οι διαιτητές δεν ήταν το πρόβλημα. Είναι και αυτοί άνθρωποι, όπως εμείς. Όταν τους λένε «θα έρθουμε στο σπίτι σας», τι μπορούν να κάνουν και αυτοί; Δεν είναι καθόλου εύκολο. Όταν βλέπεις δυνατούς ανθρώπους να σου λένε «θα πάθεις το ένα» ή «θα πάθεις το άλλο», πρέπει κάπως να προστατεύσεις τον εαυτό σου.

Ήσουν στην αρχική ενδεκάδα εκείνου του αγώνα κόντρα στον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, για τα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδος. Εκείνη δεν ήταν μία πολύ προβληματική διαιτησία;

Ναι, ήταν τραγική η διαιτησία σε εκείνο το ματς. Απλά, πρέπει να έρθουμε στη θέση τους. Όταν μπαίνεις σε ένα γήπεδο και βλέπεις όλο τον κόσμο εναντίον σου και σκέφτεσαι ότι μπορεί να έρθουν σπίτι σου, δεν είναι εύκολο. Η ελληνική Πολιτεία πρέπει να προστατεύσει τους Έλληνες διαιτητές.

Ποιο ήταν το story της μετακίνησής σου στον Παναθηναϊκό;

Ήμουν στο αεροδρόμιο στη Γαλλία και πήγαινα στην εθνική ομάδα. Με πήρε ένας μάνατζερ και μου είπε για την πρόταση του Παναθηναϊκού. Τότε, κάλεσα τον προπονητή μου στην εθνική ομάδα και του είπα ότι έχω πρόταση από τον Παναθηναϊκό. Πήρα την αμέσως επόμενη πτήση και πήγα πίσω στην Ελλάδα, στην Αθήνα. Έμεινα σε ένα ξενοδοχείο και περίμενα όσο χρειάστηκε, ώστε ο Παναθηναϊκός και ο Πλατανιάς να συμφωνήσουν για την μεταγραφή. Εγώ δεν διαπραγματεύτηκα τίποτα. Για το συμβόλαιό μου είπα μόνο «δώστε μου όσα θέλετε. Εγώ θέλω να έρθω και να παίξω σε αυτό το επίπεδο».

Πώς έζησες αυτήν την εμπειρία σου στον Παναθηναϊκό;

Την πρώτη σεζόν είχαμε πολύ καλή ομάδα, παίξαμε στο Europa League. Μετά χρονιά με την χρονιά, γινόταν πιο δύσκολο. Είχαμε πολλά προβλήματα. Δεν πληρωνόμασταν και όταν ρωτούσαμε για το πότε θα πάρουμε τα χρήματά μας, μας έλεγαν «γιατί ρωτάτε;». Η απάντηση ήταν προφανής. Γιατί έπρεπε να ζήσουμε την οικογένειά μας. Το πρόβλημα ήταν ότι στην ημερομηνία που μας έλεγαν ότι θα πληρωθούμε, μας έδιναν μόνο ένα 10% του συνολικού ποσού που μας χρωστούσαν. Πώς θα πληρώναμε το νοίκι; Πώς θα μετακινούμασταν; Δεν μπορείς να ζήσεις έτσι. Από την άλλη, έπρεπε να παλέψουμε για τους οπαδούς μας. Εκείνοι δεν ήξεραν, ακριβώς, τι περνούσαμε. Αν το αφεντικό σου δεν σε πληρώνει στη δουλειά σου, δεν γίνεται να είσαι χαρούμενος.

Ποιο ήταν το story της αποχώρησής σου από τον Παναθηναϊκό;

Ο Παναθηναϊκός μου πρότεινε να μείνω για τρία ακόμα χρόνια, αλλά εγώ σκέφτηκα την οικογένειά μου και πως ήταν δύσκολο με αυτές τις συνθήκες να συνεχίσω. Παρ’ όλα αυτά, μου φέρθηκαν πολύ όμορφα και μου είπαν πως αν δεν βρω αυτό που ψάχνω, το συμβόλαιο θα ήταν εκεί για μένα. Με περίμεναν και αυτό το εκτιμώ πολύ.

Πώς θυμάσαι την τελευταία σου μέρα στο προπονητικό κέντρο στο Κορωπί;

Μετά την τελευταία μου προπόνηση, χαιρέτησα όλα τα παιδιά. Ήμουν στενοχωρημένος, μου άρεσε στο Κορωπί αν και είχε κρύο! Αγάπησα και αγαπώ τον Παναθηναϊκό. Για μένα είναι ο καλύτερος σύλλογος.

Ποιο είναι το παιχνίδι που ξεχωρίζεις στη Λεωφόρο από άποψη ατμόσφαιρας που είχε δημιουργηθεί;

Ήταν το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, το οποίο και είχαμε κερδίσει με 1-0. Ο Βιγιαφάνιες είχε βάλει το γκολ. Η ατμόσφαιρα ήταν «τρελή».

Τι θυμάσαι από τους προπονητές με τους οποίους συνεργάστηκες στον Παναθηναϊκό; Αντρέα Στραματσόνι, Μαρίνος Ουζουνίδης και Γιώργος Δώνης.

Ο Στραματσόνι μου άρεσε πολύ, αυτός με έφερε στον Παναθηναϊκό. Μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω σε ψηλό επίπεδο. Από τον Ουζουνίδη μου άρεσε πολύ ο χαρακτήρας του, είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος. Έμαθα πάρα πολλά από αυτόν. Ο Δώνης ήρθε όταν η ομάδα είχε πολλά προβλήματα. Είχα και αρκετούς τραυματισμούς, οπότε ήταν δύσκολο για μένα. Τις καλύτερες στιγμές μου, πάντως, τις έζησα με τον Στραματσόνι. Αγαπώ, όμως, τον Ουζουνίδη. Τον έχω συναντήσει δύο φορές από τότε. Ήρθε και στο Κατάρ, όταν ήταν προπονητής σε ομάδα του Ιράν.

Θυμάμαι πόσο είχε απογοητευτεί όταν λόγω τραυματισμού δεν ήσουν διαθέσιμος για ένα ματς με την Αθλέτικ Μπιλμπάο για τα προκριματικά του Europa League.

Με αγαπούσε, ήμουν ο στρατιώτης του.