Παναθηναϊκός: Να σταματήσει να πικραίνει τον κόσμο του

Γιατί χρειάστηκε να περάσουν 45 λεπτά για να αποφασίσει να βγει ο Παναθηναϊκός στο γήπεδο; Γιατί στο πρώτο μέρος οι πράσινοι κάθε φορά που ο αντίπαλος έμπαινε στην περιοχή τους φλέρταραν με την παραβίαση της εστίας τους;

Έβλεπες το ματς και σιχτίριζες με την παράδοση, λες κι οι ίδιοι παίκτες δεν είχαν κάνει …σκόνη τους αντιπάλους τους λίγες μέρες πριν στην Αθήνα. Νόμιζες ότι όλοι αυτοί μπήκαν να παίξουν στην Φλωρεντία δίχως πριν να έχουν κάνει μια προπόνηση έστω μαζί!

Όποιος ήξερε λίγη μπάλα κάτι προσπαθούσε να κάνει με αυτή στα πόδια, όποιος δεν ήταν τεχνίτης αναρωτιόσουν τι έκανε στο γήπεδο: κανείς δεν έμοιαζε να παίζει με συμπαίκτες, κανείς δεν έσπευδε να βοηθήσει άλλον σε στιγμές δυσκολίας. Οι Ιταλοί κάθε φορά που χαϊδεύαν το γκάζι χάνονταν. Στο Καραϊσκάκη δεν έχουν νόημα οι συζητήσεις για παίκτες, ούτε οι συζητήσεις για προπονητές.

Ο Παναθηναϊκός έχει μόνο μια αποστολή: να σταματήσει να πικραίνει τον κόσμο του – ειδικά τον κόσμο που συνεχίζει και πάει στο γήπεδο, που συνεχίζει να δείχνει τεράστια κατανόηση απέναντι στο κόμπλεξ κατωτερότητας που έχει ποτίσει κάθε κύτταρο του οργανισμού!

Ο Ρουί Βιτόρια έχει τα στοιχεία για να μπορέσει να κάνει τους παίκτες του ομάδα – πράγμα που χωρίς χρόνο δεν είναι απλό. Η λογική λέει πως κάτι καινούργιο τελικά θα γεννηθεί του χρόνου. Απλά οι οδύνες του τοκετού θα είναι μεγάλες.