Παναθηναϊκός: Πράγματα αισιόδοξα...

Αρχικά ο Παναθηναϊκός δείχνει ομάδα προπονητή. Πριν τον ερχομό του ο κόσμος αποδοκίμαζε ποδοσφαιριστές που ήταν φανερό από την εικόνα τους πως δεν είχαν δουλέψει καλά, μήτε ο Ντιέγκο Αλόνσο έκανε πολλά για να τους αναδείξει ή να τους προστατεύσει από την άθλια εικόνα. Επί Ουρουγουανού η ομάδα είχε θέματα σε όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού της.

Αναρωτιόσουν αν υπήρχε κάτι που να λειτουργούσε σωστά. Από πλευρά ψυχολογίας, από τον τρόπο που αμυνόταν σε χαμηλά μέτρα, από τον τρόπο που κάλυπτε τα νώτα της όταν προσπαθούσε να ανεβάσει τις γραμμές της! Επίσης η άμυνα της στα στημένα ήταν κίνδυνος θάνατος, ενώ κατάθλιψη σε έπιανε από το πως προσπαθούσε να επιτεθεί σαν σύνολο.

Όλα σου έφερναν μια εικόνα μιζέριας. Αν δεν υπήρχαν οι εξάρσεις Τετέ και Τζούρισιτς σήμερα θα ήσουν εκτός τετράδας. Ο Πορτογάλος έδωσε κατευθύνσεις για καλύτερη αμυντική συμπεριφορά. Παρότι παίζεις με μπακ με συζητήσιμη συνεισφορά το πράγμα βελτιώθηκε πίσω, δεν δέχεσαι επιθέσεις κατά κύματα είναι κι αυτό ένα μικρό βήμα προς τα εμπρός.

Επιθετικά εξακολουθείς να σκοράρεις μια φορά με το ζόρι, αλλά αυτό με προπόνηση βελτιώνεται, δεν είναι δα τόσο κακοί παίκτες για το ελληνικό πρωτάθλημα όσοι παίζουν από τη μέση και μπροστά, ίσα ίσα. Εσχάτως βλέπουμε περισσότερες ατομικές ενέργειες, καλύτερες συνεργασίες, βιρτουόζους να πηγαίνουν στην μπάλα με ύφος πολεμιστή και ηγέτη που ξέρει πως πρέπει να τρομάξει τον αντίπαλο με τις εκτελέσεις και τις εμπνεύσεις του. Σημάδια που σκορπούν αισιοδοξία.

Δημήτρης Στρατής