Το είδαμε με τον Αρη. Το είδαμε με τον Ατρόμητο. Απώλειες που πόνεσαν πολύ γιατί καταγράφηκαν στην Καλογρέζα. Όσο ο αντίπαλος μένει ζωντανός δεν έχει λόγο να μην τα παίξει όλα για όλα στο τέλος, ρισκάροντας.
Στο κομμάτι δημιουργίας και παραγωγής φάσεων/καθαρών ευκαιριών οι πράσινοι δεν έχουν καμία σχέση με την ομάδα που ξεκίνησε το πρώτο τρίμηνο της σεζόν αλλά και πάλι με τον ρυθμό που σκοράρουν είναι ζήτημα να αν βάλουν 30 γκολ ως την λήξη της κανονικής περιόδου, μιλάμε για οικτρή στατιστική που έχουν κλαμπ που παλεύουν για την παραμονή τους.
Οι πράσινοι δεν εξαργυρώνουν στον βαθμό που θα έπρεπε (κι αξίζουν βάσει της εικόνας τους) μέσα απ’ τους αγώνες τους, με αποτέλεσμα να οδηγούνται σε ψυχοβγαλτικά παιχνίδια και σε οριακές συνθήκες από αγώνα σε αγώνα.
Ο Πορτογάλος έχει και τα ματς της Ευρώπης να σκέφτεται στο ενδιάμεσο, η ομάδα πρέπει να παλεύει Πέμπτη-Κυριακή χωρίς ξεκούραση, χωρίς σταματημό ενώ δεν ξέρουμε και τι δουλειά έγινε το καλοκαίρι, ποιες είναι οι αντοχές των παικτών. Η μεταγραφική ενίσχυση κι η εντατικοποίηση της δουλειάς στα τελειώματα των φάσεων είναι εκ των ουκ άνευ.
