Εις μνήμην Νίκου Σαργκάνη

Το 1985 ο Νίκος αποκτήθηκε “πακέτο” με το Νίκο Βαμβακούλα αφού ο Σταύρος Νταϊφάς δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί τα “πακέτα” του Ομίλου. Το “φάντομ” στο πρώτο του ντέρμπι απέναντι στους λιμανίσιους (με τους οποίους ανδρώθηκε) απέκρουσε πέναλτι του Μίλος Σέστιτς και βοήθησε τον ΠΑΟ να κερδίσει 2-1 πιο εύκολα απ΄ ότι δείχνει το τελικό σκορ.

Όλα πήγαιναν καλά το πρώτο διάστημα, κέρδισε και το φλουρί στην πρωτοχρονιάτικη πίτα που έκοψε η ΠΑΕ στις 28.1.1986 (το άλλο έλαχε στο Κώστα Ταράση), αν κι οι παίκτες καταλαβαίνοντας ότι έκαναν εκείνοι κουμάντο (ποιος Πάκερτ τώρα, σοβαροί να είμαστε) στην Παιανία, άρχισαν τις ανταρσίες.

Ο Σπύρος Λιβαθηνός είχε καταφερθεί εναντίον του Τσέχου προπονητή κι είχε υποχρεωθεί να τρέχει μόνος του στην Παιανία για δυο εβδομάδες.

Στο 2-0 επί του Εθνικού στις 26.1 στο Στάδιο ο Κώστας Ταράσης δήλωσε ενοχλημένος που δεν ήταν βασικός και αποκλείστηκε από την αποστολή του αγώνα με τον Αιολικό στο Κύπελλο προφασιζόμενος ενοχλήσεις στο γόνατο.

Στις 2 Φλεβάρη έχασες στο Βορρά από τον Ηρακλή του Νίκου Αλέφαντου με 3-1, την επόμενη μέρα ο Νίκος Βαμβακούλας ζήτησε ακρόαση από τον πρόεδρο επειδή δεν παίζει!

Στις 16 Φλεβάρη νίκησες στο Μαρούσι με χίλια ζόρια την Παναχαϊκή (3-2) κι ο Πάκερτ τα έβαλε με τον Κυράστα για τα αμυντικά λάθη, κάτι που έκανε τον Γιάνναρο…θηρίο, λέγοντας ότι δεν είναι εξιλαστήριο θύμα, ότι δε θα πληρώσει την προσπάθεια ανανέωσης που γινόταν στην ομάδα, ούτε θα επιτρέψει σε κανένα να τον πετάξει στην άκρη σαν στημένο λεμόνι. Ο αρχηγός έλαβε 10 μέρες άδεια για να ηρεμήσει.

Στις 2 Μάρτη στο 5-0 επί του ΠΑΟΚ στην Καλογρέζα (που έφερε την απόλυση Βάλτερ Σκότσικ-Μλάντεν Φορτούλα από τους Θεσσαλονικείς) ο Σαργκάνης μετά από χρόνια ήταν στον πάγκο, βλέποντας βασικό τον Αντώνη Μήνου. Όταν ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους η απάντηση που έδωσε ήταν φοβερή: “Όπως οι χειρούργοι δουλεύουν στην κλινική και στο σπίτι τους, έτσι και οι τερματοφύλακες μπορούν να δουλεύουν για το καλό της ομάδας και από τον πάγκο. Στο κάτω κάτω το να είσαι αναπληρωματκός είναι μέρος του ποδοσφαίρου”.

Το όνομα του Νικόλα μετά από μέρες μπλέχτηκε με εκείνο των Καρούλια, αδελφών Δημόπουλων, Σαραβάκου, Μαυρίδη για άστατη εξωγηπεδική ζωή, με τον γενικό αρχηγό, ναύαρχο Νίκο Σοφρά να τοιχοκολεί ανακοίνωση στην Παιανία που κατέληγε στο “ο καθένας ας αναλογιστεί τις ευθύνες του απέναντι στη διοίκηση και την κοινή γνώμη”.

Γενικά στην ομάδα των 16 διεθνών κάθε μέρα είχε κι από ένα επεισόδιο, 24ώρο δεν πέρναγε που να υπάρχει πλήξη!

Τέλος Μάρτη π.χ ο Πάκερτ παραπονέθηκε στον μακαρίτη Γιάννη Δοντά για τα περιττά του κιλά και ο αμντικός απάντησε ότι ο κόουτς είχε μένος εναντίον του.

Ανήμερα πρωταπριλιά Σαργκάνης, Σαραβάκος, Γαλάκος, Δοντάς έφτασαν με καθυστέρηση στην Παιανία, ο Πάκερτ εισηγήθηκε πρόστιμο, αλλά επειδή το κλαμπ είχε διαλύσει 4-1 τον ΟΦΗ για να μην διαταραχθεί (κι άλλο) το κλίμα το πήρε πίσω. Με πολλές εντάσεις και νεύρα, η χρονιά έκλεισε με νταμπλ.

Παικτικά ο Σαργκάνης ήταν Φάντομ, όνομα και πράγμα! Η εμφάνιση στη Δανία, τα πέναλτι που “έβγαλε” στον τελικό του αιώνα το 1988, η βολίδα του Ντίνου Κούη που μπλόκαρε (!) στο “Γ” της εστίας που βλέπει την Κηφισίας, η κεφαλιά του Βλαστού που ένας Θεός ξέρει πως την έβγαλε σε ένα ΟΣΦΠ-ΟΦΗ, η ακόμα πιο εντυπωσιακή απόκρουση στο ματς Κυπέλλου με τον Πανιώνιο, το 1987.

Ρεβάνς Κυπέλλου, προημιτελικά, Πανιώνιος-ΠΑΟ, 22 Απρίλη 1987. Ο Παναθηναϊκός έχει κερδίσει 3-1 στο ΟΑΚΑ αλλά ο Πανιώνιος “τον πιάνει από τον λαιμό” από την αρχή. Νωρίς το 1-0 για την ομάδα του Ούρμπεν Μπράμς, στο 23 λάθος παραλίγο να βάλει αυτογκόλ ο Ταράσης (οριζόντιο δοκάρι), στο 52 ο Σαγκάνης “βγάζει” τετ α τετ με τον Γραβάνη. Λίμα-Παπαχριστόπουλος έχουν “καταπιεί” Ζάετς-Σαραβάκο, ο γηπεδούχος πιέζει πολύ κι ας παίζει χωρίς Καναρά, Τσιαντάκη, ο Δημήτρης αντικαθίσταται στο 75 και χειρονομεί εκνευρισμένος προς τον Βασίλη Δανιήλ.
Στο 90΄ η μπάλα φτάνει στον Χαλκίδη που επιχειρεί βολ πλανέ. Ο Νικόλας απογειώνεται και πετά την μπάλα κόρνερ! Αλαλα τα χείλη των ασεβών, πρόκριση στον Παναθηναϊκό.

Τα επόμενα έτη ο Σαργκάνης πρωταγωνίστησε στην επική ανατροπή με την Χόνβεντ (5-1, το 1987), με εκείνον βασικό κατακτήθηκαν τα Κύπελλα του 1988 (αγώνας που έγραψε ιστορία και τον έκανε αθάνατο στο πράσινο υποσυνείδητο), του 1989 και το πρωτάθλημα του 1990, σεζόν που έπαιξαν κι οι Αμπαδιωτάκης, Νικοπολίδης που δεν ήταν ούτε για να του κουβαλούν τα παπούτσια. Στα τελειώματά του βοήθησε τον νεοφώτιστο Αθηναϊκό να παίξει τελικό Κυπέλλου και να βγει Ευρώπη, καταφέρνοντας επί 180 να μην δεχθεί γκολ από την Μαν. Γιουνάιτεντ.