Παραμένει μέσα στους στόχους ο Παναθηναϊκός παρά τα... χάλια!

Είναι σε απόσταση βολής από την 1η θέση της λίγκας κι ακόμα παίζεται η πρόκρισή του στην επόμενη φάση του Κόνφερενς.

Το χειρότερο είναι ότι η ομάδα παρά τις ποιοτικές μεταγραφές που έκανε, πιστοποιεί την αίσθηση που υπάρχει ότι είναι κατώτερη από ότι τα προηγούμενα χρόνια. Ναι, επί Ιβάν, τότε που όλοι γελάγαμε με μεταγραφικές επιλογές τύπου Τρουιγέ, Τσοκάι και Κλάινχάισλερ!

Είναι άσχημο ότι ο Κυπελλούχος δεν παίρνει αμυντική ασφάλεια που χρειάζεται από το δίδυμο των στόπερ. Επίσης δεν υπάρχει ποιότητα στις επιλογές στα ανεβάσματα που πραγματοποιούν τα δύο μπακ.

Μέχρι πρότινος έπαιζε δεξιά ο Κώτσιρας που δεν υπήρχε ματς στο οποίο να μην υποπέσει σε γκάφα και αριστερά είναι ο Μλαντένοβιτς που ξέρει μπάλα, αλλά δεν παίζει άμυνα κι επιπλέον είναι στο γήπεδο ασταμάτητα από το καλοκαίρι γιατί πίσω του υπάρχει το απόλυτο τίποτα!

Η τριάδα χαφ, όταν παίζει μαζί, πράγμα σπάνιο, για έναν περίεργο λόγο δεν λειτουργεί ενώ δεν έχουν δώσει λύσεις στην δημιουργία/γρήγορη μεταφορά μπάλας ούτε ο Μαξίμοβιτς (τον οποίο βλέπουμε να είναι συχνά παγκίτης), ούτε ο Τσέριν, για να μην πούμε ότι τον Αράο πιο πολλές φορές τον βλέπουμε να γυρνά στην άμυνα! Οι βαρβάτες μεταγραφές εξτρέμ που έγιναν το καλοκαίρι επικεντρώνονται μόνο στον Τετέ που όμως συχνά παίζει…δεκάρι!

Ο Φακούντο Πελίστρι, τέλος, ακόμα δεν έχει “λυθεί” αφού ο προπονητής που τον ζήτησε (Αλόνσο) δεν τον εμπιστευόταν (!!!) για βασικό. Παρόλα τα μύρια όσα προβλήματα το κλαμπ είναι κοντά στην κορυφή άρα χρόνος και περιθώριο υπάρχει για κάτι καλύτερο, αρκεί να διορθωθούν τα κακώς κείμενα.

Δημήτρης Στρατής