Ένα “δεκάρι” χωρίς αυτό τον αριθμό στη φανέλα του, δηλαδή. Ακόμα και στο ποδόσφαιρο των αντοχών, των δεκαθλητών και των στιβαρών κορμιών κάποια πράγματα παραμένουν παραδοσιακά, αναλλοίωτα από το πέρασμα των ετών και τον εκμοντερνισμό του αθλήματος: Η παραγωγικότητα δεν έχει μεγάλη σημασία για τον επιτελικό χαφ: το δεκάρι πρέπει να έχει κυρίως ποιότητα.
Ο Σέρβος είναι τόσο ποιοτικός ώστε σε κάνει να ξεχνάς ότι υπάρχουν κι άλλα πράγματα στο ποδόσφαιρο εξίσου απαραίτητα, δηλαδή τρέξιμο, αυτοθυσία, πάθος, φυσική κατάσταση κλπ κλπ. Αυτή η δυσαρμονία που χαρακτηρίζει το παιχνίδι του τον κάνει τόσο παρά φύση ποιοτικό για να είναι «δεκάρι»!
Ο κουμανταδόρος προσπαθεί εκ φύσεως και χαρακτήρα να κάνει το παιχνίδι όλων καλύτερο: θέτει την ποιότητά του στην υπηρεσία της ομάδας. Ο Σέρβος συνεχώς προσπαθεί να πάει το παιχνίδι του στα πλαίσια που ευνοεί εκείνον, επιχειρώντας πράγματα που λίγοι φαντάζονται και πλέον κανένας δεν επιχειρεί.
Σαν το γυριστό του σουτ τις προάλλες στην έδρα της Τζουγκάρντεν, που θύμισε Μάντζουκιτς στο τέρμα της Γιουβέντους κόντρα στη Ρεάλ στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ του 2017! Δυστυχώς η ποιότητά του καταπίνεται από το γενικό χάλι της ομάδας που αδυνατεί να κάνει ΔΥΟ σερί ματς της προκοπής.
Δημήτρης Στρατής
