Αναλυτικά όσα έγραψε:
Άραγε πόσα συστήματα έπρεπε να έχουν διδαχθεί οι παίκτες του Παναθηναϊκού για να πάρουν τη νίκη με την Τζουργκάρντεν; Τι διάολο έγινε και εξαφανίστηκαν από το γήπεδο στο δεύτερο ημίχρονο; Εδώ μιλάμε για λάθη προπονητών ή για απουσία αυτοσυγκέντρωσης και πάθους. Για έλλειψη ποδοσφαιρικού εγωισμού. Για πλήρη άγνοια του ιστορικού φορτίου που κουβαλά η φανέλα της ομάδας που εκπροσωπούν: Τι να τους έλεγε δηλαδή ο Βιτόρια για να κατανοήσουν την ανάγκη να κρατήσουν το αποτέλεσμα του πρώτου ημιχρόνου και να διευρύνουν το σκορ. Τι να έκανε δηλαδή ο Γιάννης Αλαφούζος ώστε να παίξουν μπάλα στο δεύτερο ημίχρονο; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το πέρασμα του Ντιέγκο Αλόνσο από τον «πράσινο» πάγκο άφησε σοβαρές πληγές στο σώμα της ομάδας…
Στο δεύτερο ημίχρονο δεν έγιναν τα προφανή ούτε στην άμυνα ούτε στην επίθεση. Δεν βγήκε ούτε ένας συνδυασμός της προκοπής. Δεν απειλήθηκε καν η εστία των γηπεδούχων! Πάνε τώρα κοντά δεκαπέντε χρόνια από τότε που ο Παναθηναϊκός έχει να φέρει διπλό στην Ευρώπη. Το ευρωπαϊκό ένδυμα του συλλόγου έχει ξεθωριάσει. Για το ξεθώριασμα την πρώτη ευθύνη έχει η ιδιοκτησία. Για το κάζο στη Στοκχόλμη οι παίκτες, πρώτοι από όλους. Προφανώς οι ευθύνες ενός προπονητή που μόλις μια εβδομάδα κάθεται στον πάγκο είναι περιορισμένες. Το τι θα διορθώσει και πόσο σύντομα θα το κάνει είναι ανοιχτό ζήτημα. Μια ομάδα που εθίζεται στις ήττες και τις απώλειες στόχων είναι πιο δύσκολο να αναταχτεί. Αυτός είναι ο κίνδυνος που έχει μπροστά του ο Παναθηναϊκός. Να περάσει μέσα του το σύνδρομο της αποτυχίας.
