Προφανώς αν φανούν σημάδια αργής, αλλά συνεχής βελτίωσης δεν πρέπει να φέρουν εφησυχασμό: ο κυπελλούχος μπορεί να παίξει καλύτερη μπάλα αν όσοι παίζουν μπροστά νοιώσουν λίγη καλύτερη κάλυψη στα μετόπισθεν.
Η αναζήτηση ενός αριστεροπόδαρου στόπερ, ενός παίκτη ικανού να παίξει αριστερά στην επίθεση, συν βεβαίως ενός φορ, πρέπει να συνεχιστεί, όση κι αν είναι η πρόοδος του Ινγκανσον, του Γεντβάι, όσο καλά κι αν παίζει ο Τζούρισιτς.
Το καλό είναι ότι οι αδυναμίες είναι ορατές: ο Παναθηναϊκός χρειάζεται από τη μια να μάθει να ζει με αυτές ως τον Γενάρη κι από την άλλη να βρει παίκτες για να τις καλύψει – τρεις μόνο του χρειάζονται τον Γενάρη.
Φυσικά τα κενά υπάρχουν από …πέρσι και δεν καλύφθηκαν το καλοκαίρι (άγνωστο, γιατί) μα η ελπίδα ποτέ δεν πεθαίνει. Τι άλλο του χρειάζεται του τριφυλλιού; Πολλές νίκες ώστε να αντισταθμίσει τις απώλειες από Τρίπολες, Καλλιθέες. Τίποτα δεν έχει ξεκαθαρίσει από Οκτώβρη μήνα όσο κι αν είναι δύσκολο να πολεμάς τους αντιπάλους αλλά και τους…διαιτητές τους.
Δημήτρης Στρατής
