Τυχεροί οι λιμανίσιοι που βγήκε η Λεωφόρος από την εξίσωση γιατί στο…νεκροταφείο του Αμαρουσίου δεν υφίσταται ούτε κατά διάνοια η πίεση της έδρας ακόμα κι αν στο γήπεδο υπάρχουν 40.000 νοματαίοι! Αυτά τα παιχνίδια είναι ζήτημα εγωϊσμού και καρδιάς για τους παίκτες.
Αν κάποιοι δεχθούν να ζοριστούν ακόμα κι από τα παιδάκια του Μεντιλιμπαρ (Τζολάκηδες, Ρέτσους, Ντόηδες και Μουζακίτηδες), με γεια τους, με χαρά τους, αναρωτιόμαστε όμως πόσο χειρότερα μπορεί να πάει η σεζόν.
Τις προάλλες ένα γκολ νταϊλίδικο έδωσε στον Κυπελλούχο προβάδισμα στη Βοσνία και την επόμενη σου φάση την έκανες στο τέλος του ημιχρόνου. Κλασικά ισοφαρίστηκες με ηλίθιο τρόπο, ο “Ντράγκο” σε έσωσε από το 2-1 αμέσως μετά, γενικά ο νους των παικτών δεν ήταν στο παιχνίδι, ότι σχέδιο νίκης κι αν είχε ο Αλόνσο το μυαλό των ποδοσφαιριστών δεν ήταν σε θέση να το υλοποιήσει.
Ο Παναθηναϊκός ούτε αυτή τη φορά ανταμείφθηκε κυρίως γιατί δεν είχε συγκέντρωση, θέληση, πίστη, νταϊλίκι, καρδιά. Ας τα βγάλουν όλα αυτά την Κυριακή μπας κι ο κόσμος χαρεί λίγο με κάτι, από τη ρεβάνς με τη Λανς έχει να το κάνει.
Δημήτρης Στρατής
