Τα προβλήματα με τον περιορισμένο χρόνο που είχε ο Ντιέγκο Αλόνσο με ΟΛΟ το έμψυχο δυναμικό του (που συμπληρώθηκε αργά) είναι μια καλή δικαιολογία για τη μπάλα που δεν βλέπουμε, αλλά οι δυσκολίες του Παναθηναϊκού δεν αφορούν μόνο την άμυνα, είναι ότι και στην επίθεση λίγα πράγματα βλέπουμε.
Πονάει η απόλυτη άρνηση της ομάδας να παίξει λίγο ποδόσφαιρο έστω. Μολονότι ο κόουτς έχει χρησιμοποιήσει όλους τους διαθέσιμους κυνηγούς του, οι πράσινοι μοιάζουν να κοιτάζουν αποκλειστικά το χρονόμετρο.
Το κακό είναι ότι δεν σκοράρουν πολύ για να κρατήσουν αποτέλεσμα μένοντας πίσω από την μπάλα κι όταν βρίσκονται πίσω στο σκορ, το διάστημα που καλούνται να ανατρέψουν την κατάσταση όσο μεγάλο κι αν είναι (δεν το συζητάμε αν είναι μικρό, εκεί υπάρχει εικόνα παράδοσης) το άγχος τους τρώει τα σωθικά.
Αποτέλεσμα είναι να μην έρχονται τρίποντα που χάρη σε αυτά το κλαμπ θα μπορούσε να χτίσει αυτοπεποίθηση.
Τώρα πρέπει να βρει τρόπο να φτιάξει το μέλλον του σε δύσκολα ματς, με την Ευρώπη να είναι πια στο πρόγραμμα και τον Κυπελλούχο να πρέπει να τα βγάλει πέρα με ΟΣΦΠ, Αρη και ΟΦΗ εκτός έδρας.
