Παναθηναϊκός: Το μεγαλύτερο πρόβλημα επί Αλόνσο…

Προσπαθούμε να κρατηθούμε από ένα καλό 20 λεπτό στην Ολλανδία κι ένα αξιοπρεπές 15 λεπτό στο ΟΑΚΑ με Λανς.

Καμία διάρκεια, καμία σταθερότητα, καμία συνοχή. Βλέπεις ένα σκασμό παίκτες να μην μπορούν να κάνουν σπριντ και τους λυπάται η ψυχή σου. Ο Μαξ π.χ -με καλή καριέρα- σκουντούφλαγε μόνος στην ευθεία την Κυριακή.

Ο Μπακασέτας μπήκε ως αλλαγή, υποτίθεται ήταν φρέσκος και δεν μπορούσε να πασάρει από το δεξί στο αριστερό. Ο Ιωαννίδης εκνευρίστηκε, κουβάλαγε αναίτια μπάλα, προσπαθούσε να περάσει 2-3 παίκτες, μπερδευόταν, έχανε κατοχή κι εκνευριζόταν. Στην άμυνα, ας μην πούμε τι έγινε, τα είδατε όλοι.

Χωρίς αρχή, μέση και τέλος, παρατηρείς ένα σύνολο που δεν καταλαβαίνεις τι θέλει να κάνει στο χορτάρι.

ΟΚ, ξεκίνημα είναι, νέος προπονητής υπάρχει, θα χρειαστεί χρόνος, μα δεν τους είπαμε να κάνουν ταχυδακτυλουργικά με το τόπι και να το “κρύβουν”, καταλαβαίνουμε ότι γνωρίζονται όλοι μεταξύ τους, αλλά εδώ σε τρία εντός έδρας ματς γίνεσαι όλο και χειρότερος.

Οι παίκτες της Καλλιθέας πήγαιναν πρώτοι στη μπάλα, κέρδιζαν όλες τις μονομαχίες! Τ

ο κέντρο δεν το πήρες ποτέ, στο αμυντικό transition …τρικυμία, αφήστε που όταν μπήκε στο χορτάρι ο 40χρονος Βαλμπουενά ήσουν σίγουρος ότι κάτι θα γινόταν κι ο βετεράνος θα σκόραρε όπως κι έγινε! Η απάντηση σου ήταν γιόμες, σέντρες, ατομικές ενέργειες.

Δημήτρης Στρατής