Αναλυτικά όσα είπε:
Το πρωτάθλημα άρχισε με ήττα απ’ τον Αστέρα Τρίπολης και πλέον, αν η νίκη απέναντι στον Λεβαδειακό ήταν 100% απαραίτητη, τώρα είναι… 200%! Αυτή η συνθήκη δημιουργεί μεγαλύτερη πίεση στην ομάδα;
«Για να είμαστε ειλικρινείς, σε όλα τα παιχνίδια υπάρχει πίεση όταν θέλεις να γίνεις πρωταθλητής. Αυτό είναι φυσιολογικό σε μια μεγάλη ομάδα όπως είναι ο Παναθηναϊκός. Είναι φυσιολογικό λοιπόν μετά την ήττα απ’ τον Αστέρα να υπάρχει ακόμα μεγαλύτερη πίεση. Όμως, όπως το βλέπω εγώ, αυτή η πίεση είναι απόλυτα φυσιολογική αν θες να κερδίσεις το πρωτάθλημα. Όταν αγωνίζεσαι σε έναν τόσο μεγάλο σύλλογο όπως είναι ο Παναθηναϊκός, γνωρίζεις ότι θα παίζεις υπό πίεση, όχι μόνο στο πρωτάθλημα αλλά σε όλα τα παιχνίδια. Αυτή είναι η ζωή στα μεγάλα κλαμπ».
Λένε ότι «από αγκάθι βγαίνει ρόδο». Μπορεί η ήττα απ’ τον Αστέρα να λειτουργήσει προς όφελος της ομάδας το επόμενο διάστημα;
«Δυστυχώς υπάρχουν και οι ήττες στο πρόγραμμα. Σίγουρα, δεν είναι ωραίο να χάνεις το πρώτο ματς. Αυτό μπορώ να το πω με σιγουριά. Αν όμως αυτή η ήττα βοηθήσει την ομάδα για να παρουσιαστεί καλύτερη και πιο αποτελεσματική στη συνέχεια, τότε είναι προτιμότερο που χάσαμε τώρα απ’ το χάσουμε αργότερα σε ένα πιο κρίσιμο παιχνίδι. Η σεζόν είναι μακρά και εμείς βρισκόμαστε μόλις στην αρχή. Φυσικά και δεν μπορούμε να υπολογίσουμε το μέγεθος της ζημιάς, αλλά επειδή είναι πολύ νωρίς, υπάρχει χρόνος για να ανακάμψουμε. Γι’ αυτό λέω καλύτερα τώρα παρά αργότερα».
Τι πρέπει να κάνει η ομάδα σε πνευματικό και αγωνιστικό επίπεδο για να ανακάμψει; Ποιο είναι το φάρμακο;
«Το καλύτερο φάρμακο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η νίκη. Μόνο οι νίκες γιατρεύουν! Και υπό αυτή την έννοια είναι καλό που αμέσως μετά τον Αστέρα, υπάρχουν συνεχόμενα παιχνίδια. Σε τρεις μέρες παίξαμε με τη Λανς και στη συνέχεια ο Λεβαδειακός. Πρέπει να ξεχάσεις αμέσως τι συνέβη και να προχωρήσεις μπροστά. Αυτό θεωρώ ότι πνευματικά είναι καλό για εμάς».
Τι πήγε λάθος στην πρεμιέρα με τον Αστέρα Τρίπολης;
«Η αλήθεια είναι πως απ’ την αρχή, όπως παρακολουθούσα το ματς απ’ τον πάγκο, ήμασταν κάπως νωχελικοί. Σίγουρα σ’ αυτό παίζει ρόλο η κόπωση. Υπήρχε κούραση. Προερχόμασταν από προετοιμασία, δυνατές προπονήσεις, 120 λεπτά απαιτητικού αγώνα με τον Άγιαξ και ταξίδι. Δεν είναι εύκολη συνθήκη. Το λέω αυτό γιατί δεν υπάρχει περίπτωση σ’ αυτή την ομάδα κάποιος να μην θέλει τη νίκη και να λέει δεν με νοιάζει αυτό το ματς, έχω το μυαλό μου στο επόμενο. Εμείς είμαστε οι πρώτοι που θέλουμε τη νίκη. Η αλήθεια είναι πως βρισκόμαστε ακόμα στο στάδιο της προετοιμασίας. Δείτε τι συμβαίνει σε ολόκληρη την Ευρώπη. Πόσες εκπλήξεις έχουν συμβεί. Όλες οι ομάδες αυτή την περίοδο παραμένουν σε φάση προετοιμασίας».
Έχει παίξει ρόλο σ’ αυτό ότι διανύουμε μια χρονιά Euro;
«Σίγουρα! Εγώ για παράδειγμα, πήρα δέκα μέρες άδεια μετά το Euro. Επίσης, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, είχα όλο κι όλο άλλο ένα μπρέικ επτά ημερών! Όταν ήρθα στον Παναθηναϊκό, τελείωσα με την προηγούμενη ομάδα μου στις 21 Ιουνίου και στις 28 ήμουν στην Αυστρία για την προετοιμασία. Πέρασε μια ολόκληρη σεζόν και πήρα άδεια δέκα ημερών. Αυτό θεωρείται πλέον κάτι φυσιολογικό στο «νέο ποδόσφαιρο». Αν θέλουμε όμως να είμαστε ειλικρινείς, αυτό δεν είναι φυσιολογικό. Είναι πολλοί οι αγώνες, πολλές οι υποχρεώσεις και λίγες οι ημέρες ξεκούρασης για τους ποδοσφαιριστές».
Επόμενος αντίπαλος είναι ο Λεβαδειακός, μια ομάδα που ήρθε απ’ τη Super League 2. Τι παιχνίδι περιμένεις και πώς πρέπει να το διαχειριστείτε;
«Δεν τους γνωρίζω καλά, αφού την περασμένη σεζόν δεν αγωνίζονταν στη Super League. Όμως η αλήθεια είναι ότι στο ελληνικό πρωτάθλημα ξέρεις πως συνήθως οι περισσότερες ομάδες αμύνονται και περιμένουν πίσω. Είναι κάτι αναμενόμενο. Γι’ αυτό λέω πάντοτε ότι εξαρτάται από εμάς. Σέβομαι όλους τους αντιπάλους αλλά πραγματικά εξαρτάται από εμάς κι απ’ το πώς θα βγούμε στο γήπεδο. Δεν πρέπει να δώσουμε θάρρος στον αντίπαλο. Δεν πρέπει να τον κάνουμε να πιστέψει ότι μπορεί να πάρει βαθμούς».
Στο παιχνίδι με τον Αστέρα ο κόσμος έλειψε απ’ τις εξέδρες αλλά στο ματς με τον Λεβαδειακό επιστρέφει. Θεωρείς ότι θα σας δώσει έξτρα ώθηση η παρουσία των οπαδών στο γήπεδο;
«Αναμφίβολα! Αν είχαμε τον κόσμο στο πλευρό μας στο παιχνίδι με τον Αστέρα, η κατάληξη θα ήταν διαφορετική. Θα μας έσπρωχναν στη νίκη. Εκεί που είχαμε ένα καλό διάστημα με ευκαιρίες, θα μπορούσαν να μας έχουν δώσει περισσότερη ώθηση, δυσκολεύοντας παράλληλα και τον αντίπαλο. Χωρίς οπαδούς δεν είναι ωραίο το ποδόσφαιρο. Και ξέρουμε πως οι οπαδοί μας θα μας δώσουν μεγάλη ώθηση στο επόμενο ματς».
Με όσα βιώνεις καθημερινά στις προπονήσεις και με τη μέχρι τώρα εικόνα του Παναθηναϊκού μέσα στο γήπεδο, θεωρείς ότι η ομάδα έχει την προοπτική για να πετύχει τους στόχους που έχει θέσει;
«Το παιχνίδι με τον Άγιαξ νομίζω ότι έδειξε τις δυνατότητες και την προοπτική της ομάδας. Αλλά αυτή την προοπτική πρέπει να την επαναλαμβάνεις μέσα στο γήπεδο. Γιατί μετά τον Άγιαξ ήρθε ένα αρνητικό αποτέλεσμα με τον Αστέρα, που δίνει το δικαίωμα να σε αμφισβητήσουν. Πρέπει λοιπόν να δείχνουμε σε κάθε αγώνα τις πραγματικές μας δυνατότητες. Ειλικρινά πιστεύω ότι έχουμε καλή ομάδα και ότι υπάρχει προοπτική. Πρέπει όμως να συνεχίσουμε να δουλεύουμε σκληρά αλλά και να είμαστε πνευματικά δυνατοί. Ποιος πίστευε μετά την ήττα απ’ τον Άγιαξ ότι μπορούσαμε να το γυρίσουμε; Λίγοι… Όμως εγώ, και όλη ομάδα, το πιστέψαμε και το προσπαθήσαμε. Φτάσαμε πολύ κοντά».
Τι είναι αυτό που σου δίνει κίνητρο;
«Σίγουρα όταν βλέπεις στην προπόνηση την ποιότητα που υπάρχει, νιώθεις ότι μπορείς καλύτερα. Πρέπει όμως και να το πιστεύεις. Επίσης, πρέπει να προσπαθείς καθημερινά να βελτιώνεσαι. Κάθε μέρα! Εγώ είμαι 33 ετών τώρα και ακόμα βλέπω ότι μπορώ να βελτιωθώ και ότι μπορώ να κάνω κάποια πράγματα καλύτερα. Ζητάω διαρκώς περισσότερα απ’ τον εαυτό μου. Θέλω να παίξω στην Ευρώπη ξανά και ξανά, θέλω πάντα κάτι περισσότερο».
Πώς είναι η ατμόσφαιρα στα αποδυτήρια της ομάδας;
«Πραγματικά είναι εξαιρετική! Εγώ όμως πλέον το βλέπω σαν κάτι πολύ φυσιολογικό. Μπορεί να ακούγεται κάπως, αλλά είναι μία δουλειά που πρέπει να την κάνουμε σωστά. Προπόνηση, αγώνες και όλες τις υποχρεώσεις μας. Δεν χρειάζεται να είμαστε αδέρφια. Αυτό είναι αδύνατο μέσα σε μια ομάδα. Είμαστε όμως καλοί συμπαίκτες, σεβόμαστε ο ένας τον άλλον και μαχόμαστε ο ένας για τον άλλον. Τρώμε όλοι το ίδιο ψωμί και μαχόμαστε όλοι για τον ίδιο σκοπό».
Διανύεις τον δεύτερο χρόνο σου στην Ελλάδα. Πώς είναι η ζωή στα μέρη μας;
«Είναι απίθανη η ζωή στην Ελλάδα! Πόσο πολύ μοιάζει με τη Σερβία! Ίδια νοοτροπία, ίδια κουλτούρα, ίδιο φαγητό. Δεν λείπει τίποτα σε μένα και την οικογένειά μου. Έχουμε όλα όσα θέλουμε για εμάς και για τα παιδιά μας. Απ’ αυτή την άποψη δεν μπορώ να είμαι περισσότερο χαρούμενος».
Είσαι αισιόδοξος για την πορεία της ομάδας;
«Έχω πίστη στην ομάδα και θεωρώ ότι έχουμε μεγάλες δυνατότητες. Τα επόμενα παιχνίδια θα μας δείξουν την πορεία που θα ακολουθήσουμε. Θα κάνουμε τα πάντα για να συνεχίσουμε στην Ευρώπη, για να αρχίσουμε να νικάμε στη Super League και για να διεκδικήσουμε το πρωτάθλημα».
