Παναθηναϊκός: Η σοβαρότητα ΔΕΝ αγοράζεται...

Υπάρχει πολύς χρόνος ακόμα για μεταγραφές (ασχέτως αν οι οπαδοί δυσανασχετούν, το κάνουν γιατί έχουν ζήσει τα μύρια όσα κι εμπιστοσύνη δεν έχουν σε κανέναν), θα δούμε κατά πόσο είναι αποφασισμένοι οι επιτελείς της ΠΑΕ να δώσουν στον προπονητή τα κατάλληλα εργαλεία για να κάνει την δουλειά του.

Αρχικά καλείσαι να παρουσιάσεις σύνολο ΣΟΒΑΡΟ κάτι που σε αυτό το κλαμπ δεν είναι δεδομένο και κυρίως δεν αγοράζεται.

Πέντε-έξι ματς της προκοπής π.χ μπορεί να κάνουν όλοι: μια χρονιά όμως απαιτεί σταθερότητα, πλάνο, στόχευση και το μυαλό συγκεντρωμένο.

Πέρσι π.χ η ομάδα έδιωξε ένα προπονητή μετά από 2.5 χρόνια δουλειάς, της έφταναν μερικοί μήνες για να στείλει στο πυρ το εξώτερον ένα θρύλο του παγκοσμίου ποδοσφαίρου (Τερίμ) κι έκλεισε τη σεζόν με τον βοηθό αυτό που απέλυσε τον Δεκέμβρη!

Αν ρισκάρεις τόσα πολλά, αν είσαι αποφασισμένος να κάνεις …παιχνιδάκια με ωρολογιακές βόμβες κάποια μπορεί να σου σκάσει στα χέρια.

Ο Παναθηναϊκός δεν συγκαταλέγεται εδώ και 25 χρόνια μεταξύ των ομάδων που χαίρονται επειδή είναι σοβαρές.

Έφτασαν οι οπαδοί να αγαπούν τους τρελούς, τους παράξενους και τους παθιασμένους, δεν είναι τυχαίο ότι λάτρεψαν Γκονζάλες, Σανμαρτέν, Σιπνιέφσκι που δεν ήταν και τα πιο πράα παιδιά.

Το μεγάλο στοίχημα του συλλόγου είναι να κρατηθεί σε ένα άλφα επίπεδο σοβαρότητας: όλοι οι άλλοι θα κάνουν ό,τι μπορούν για να τον φέρουν στα μέτρα τους.

Θα επιδιώξουν να τον βάλουν να ασχολείται με τα λαμόγια, με την ΕΠΟ, με τους ρέφερι, τους VARίστες, τις Επιτροπές Δεοντολογίας, τους αθλητικούς νόμους κι άλλα πολλά που καμία σχέση δεν έχουν με αυτό που βλέπουμε στα γήπεδα.