Παναθηναϊκός: Το «πρέπει» με Νίκα και το αντιπαράδειγμα

Ο Γιάννης είχε αρχίσει σούπερ (και μάλιστα σε επίσημα ματς) στον Παναθηναϊκό του Γιώργου Δώνη και σήμερα ψάχνουμε να βρούμε τα ίχνη του στην πιάτσα.

Τα πράγματα είναι απλά για κάθε νέο παιδί που παίζει στον άξονα: στο σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι απαραίτητο για κεντρικό χαφ να μπορέσει να μάθει πολλούς ρόλους, εν ανάγκη να είναι σε θέση να δώσει λύσεις και στα άκρα, αν το σουλούπι του βοηθά να παίζει εκεί. Για παράδειγμα ακόμα και ο Γιώργος Καραγκούνης είχε παίξει ως εξτρέμ.

Υπάρχει όμως μία διαφορά, ο Καραγκούνης πρώτα έμαθε την θέση του και από εκεί και πέρα, ανάλογα με τις ανάγκες του εκάστοτε αγώνα και του ρόστερ, άλλαζε θέσεις. Ο Μπουζούκης δοκιμάστηκε κάποια στιγμή κοντά στον ασβέστη και πάτωσε. Δεν διέθετε ούτε πέταγμα, ούτε παιχνίδι χώρου, για να μπορέσει να βελτιωθεί παίζοντας στο πλάι, ήθελε μπάλα στα πόδια του κι είχε ικανότητα στην εκτέλεση, όσο και στο να αξιοποιεί κίνηση στον χώρο των συμπαικτών του.

Παίζοντας στα άκρα δεν έβρισκε εύκολα χώρο, ήταν λιγότερο απειλητικός, φυσικά ήταν αλλιώτικες εποχές, διαφορετική η αντιμετώπιση του παίκτη από τον προπονητή του, ως τώρα ο Αλόνσο βάζει τον Γιώργο είτε στον άξονα, είτε στη θέση 8, το θέμα είναι ο μικρός να μην χαραμιστεί με πειράματα και φυσικά να δουλέψει ώστε να μην μείνει στάσιμος.