Ο Παναθηναϊκός έχει ένα βουνό μπροστά του να διαβεί για να πάρει το πρωτάθλημα, ο κόσμος του πιέζει ασφυκτικά, ενώ κι ο Φατίχ Τερίμ με το που πάτησε ελληνικό έδαφος είπε ότι μαζί του ο σύλλογος θα τα καταφέρει, βγάζοντας από την κουβέντα κάθε λέξη για πίστωση χρόνου και υπομονή.
Εδώ όμως μπαίνει ένα μεγάλο “αλλά”: ο Τερίμ την διαδικασία που λέγεται κατάκτηση τίτλου την ξέρει – το τριφύλλι όχι, ελάχιστοι από τους παίκτες του έχουν πιάσει στα χέρια τους…ασήμι!
Σε αυτές τις ιστορίες όπου η αναμονή είναι βασανιστήριο χρειάζεται στα δύσκολα να βρεθεί ένας ήρωας – κάποιος που θα πάρει την κατάσταση στα χέρια του.
Ίσως αυτό το ρόλο μπορεί να τον παίξει ο προπονητής – που γνωρίζει να εμπνέει και να κερδίζει ντέρμπι καλύτερα από κάθε άλλο συνάδελφό του τα τελευταία χρόνια- όμως προφανώς σε αυτές τις περιπτώσεις θες κυρίως προσωπικότητες στο γήπεδο.
Σαν τον Σέρβο χαφ π.χ. Είναι δύσκολο να κερδίσεις ένα πρωτάθλημα, ενώ είναι πολύ εύκολο να το χάσεις αν δεν βγεις από την παγίδα του άγχους της αναμονής το οποίο “σβήνει” όταν μέσα στα αποδυτήριά σου υπάρχουν άνθρωποι που την πίεση την έχουν για…πρωϊνό.