Τους τερματοφύλακες σε μεγάλα τους λάθη τους…σκίζουν άπαντες. Τα λάθη τους είναι εμφανέστατα, δεν σηκώνουν κουβέντα, ούτε τα δικαιολογείς.
Είναι πάντα δύσκολο κάποιος να υπερασπιστεί ένα τερματοφύλακα, όπως ένα σέντερ φορ («όλα μπαίνουν κι όλα χάνονται») ή ακόμα κι ένα αμυντικό που είναι χαμένος στο τερέν, πάντα κάποιος θα γράψει ότι οι χαφ δεν τον κάλυπταν.
Όλα αυτά για τον γκολκίπερ δεν υπάρχουν, είναι η ίδια η φύση της θέσης καταραμένη. Αρκούσαν π.χ 4-5 κακά ματς του Μπρινιόλι, για να ξεχαστούν καμιά 50αριά σωτήριες επεμβάσεις και δύο χρόνια εξαιρετικής παρουσίας.
Μακάρι ο Γιούρι Λοντίγκιν να είναι τυχερός και να μην γνωρίσει το πόσο άχαρη είναι η θέση.
