Το λάθος που κάνουν χρόνια στον Παναθηναϊκό είναι ότι αυτό δεν το επικοινωνούν – δεν το κάνουν γνωστό.
Νομίζουμε ότι αν υπεύθυνα και ωραία αυτή την πίστη την εξηγούσαν, τονίζοντας παράλληλα ότι όσοι βρίσκονται στο Κορωπί είναι οι κορυφαίοι και η ενίσχυση του ρόστερ θα γινόταν ΜΟΝΟ με ποιοτικούς άσους από το εξωτερικό, ο κόσμος θα άκουγε και θα δεχόταν την θέση τους: ο Παναθηναϊκός επί Ιβάν έχει στοιχεία οικογένειας κι ένα πράγμα που χαρακτηρίζει τις καλές οικογένειες είναι η κατανόηση.
Ο κόσμος του τριφυλλιού εκτιμά την ειλικρίνεια: αν του εξηγούσαν τα γιατί κάποιων επιλογών θα τα δεχόταν – ακόμα κι αν είναι πλέον αρκετά δύσπιστος με την δυνατότητα προσφοράς κάποιων παικτών.
Η σιωπή, ωστόσο, σε συνδυασμό με διαρροές που οι καλοθελητές βγάζουν προς τα έξω (δείτε τι γίνεται με την υπόθεση Μπρινιόλι που ήδη τον έχουν μεταγράψει στην ΑΕΚ) κακώς υπάρχει.
Δημιουργεί ένα είδος δυσπιστίας, που στην επόμενη σκληρή ήττα θα γίνει πάλι αιτία για τεράστια γκρίνια ή ακόμα και οργή κατά πάντων.
