Ο Ισπανός είναι ο πιο ποιοτικός εξτρέμ που διαθέτεις, έχει πάνω του όλη την ανεμελιά κι όλη την γοητεία του ποδοσφαίρου.
Ως τώρα ο παίκτης καταλάβαινες πως προσπαθούσε να κάνει πράγματα που για την ώρα ακόμα δυσκολεύεται να πραγματοποιήσει – αλλά αυτός είναι γι αυτό τον γουστάρουμε, επειδή επιχειρεί κάθε φορά να ξεπεράσει τα όρια του.
Αν πίεζε λιγότερο τον εαυτό του θα είχε λιγότερους τραυματισμούς, λιγότερο άγχος, λιγότερη πίεση.
Γεμάτος θεαματικά σκαμπανεβάσματα, γεμάτος όρεξη να καταπλήξει, γεμάτος ενέργεια και την ίδια στιγμή χαλαρός, μποέμ και cool, o Καταλανός μας θυμίζει την αληθινή ομορφιά του σπορ και μας συγκινεί με την προσπάθεια που καταβάλλει να δικαιώσει τον Ιβάν για το ότι έσωσε την καριέρα του όταν μετά την εποχή Λάζλο Μπόλονι ο παίκτης άκουγε Ελλάδα και σιχτίριζε.
Θα έχει κι άλλες ευκαιρίες…
