Βόκολος: «Δέκα λεπτά συζήτησης με τον Βαρδινογιάννη ήταν αρκετά για να υπογράψω στον Παναθηναϊκό»

Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής Λεωνίδας Βόκολος μίλησε για τα όσα έζησε στον Παναθηναϊκό.

Αναλυτικά όσα είπε στη sportday:

“Σήκωσες” λοιπόν το κύπελλο με τον Πανιώνιο και αμέσως πήρες μεταγραφή για τον Παναθηναϊκό.

Είχα κάνει καλές εμφανίσεις και μετά το κύπελλο έγινε η προσέγγιση και βρέθηκα στον Παναθηναϊκό. Το δεύτερο μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μου, γιατί εκεί ήρθε η αναγνώριση και θα το παρομοίαζα ότι ο Πανιώνιος ήταν το “σχολείο” και ο Παναθηναϊκός το “πανεπιστήμιο”. Πήγα με προπονητή τον Δανιήλ, αλλά τεράστια εμπειρία ήταν η συνάντησή μου με τον Βαρδινογιάννη. Τον θεωρώ από τους μεγαλύτερους παράγοντες που έβγαλε το ελληνικό ποδόσφαιρο. Η συνάντηση έγινε στο σπίτι του και η πρώτη του ερώτηση ήταν: “Θέλεις να έρθεις στον Παναθηναϊκό”; Από κει και πέρα δεν είπαμε πολλά πράγματα, αφού με είχαν “ψάξει” και αρκετά. Η συζήτηση κράτησε το πολύ 10 λεπτά και ξεκίνησε η πορεία μου στον Παναθηναϊκό.

Εκεί τι βρήκες;

Μια νέα οικογένεια, με πολλούς Έλληνες παίκτες και καλούς ξένους και φτιάξαμε ένα δυνατό γκρουπ. Δεν μπορέσαμε να πάρουμε ένα πρωτάθλημα ή κύπελλο, παρά το γεγονός ότι έπαιξα σε δύο τελικούς. Η εμπειρία που αποκόμισα και οι πορείες που κάναμε στην Ευρώπη ήταν εντυπωσιακές και αξέχαστες.

Η δική σου μεγάλη βραδιά ήταν με τη Λανς.

Σίγουρα ναι γιατί πέτυχα το γκολ και πήραμε τη νίκη, αλλά αξέχαστη βραδιά ήταν με τη Γιουβέντους. Εκείνο το ματς ήταν “σταθμός”. Όλη η πορεία εκείνη. Πήγαμε στο “Ολντ Τράφορντ” και παρά το γεγονός ότι χάσαμε 3-1 όλη η Ευρώπη μίλαγε για εμάς. Ο Φέργκιουσον μετά το παιχνίδι έλεγε ότι ήμασταν από τις καλύτερες ομάδες που έχουν περάσει από εκεί. Ήταν πολλά παιχνίδια πάντως. Με την Γιουνάιτεντ εντός έδρας, με τη Γιουβέντους, την Λα Κορούνια, τη Βαλένθια, τη Σάλκε, το Αμβούργο, ήταν πορείες επιτυχημένες.

Αναφέρθηκες στην νίκη επί της Γιουβέντους και αυτόματα ήρθε στο μυαλό ο Πάουλο Σόουζα. Τι είχε γίνει με τον Αναστασιάδη και είπε το περίφημο: “Δεν μπορεί το παλικάρι”;

Μεγάλο κεφάλαιο αυτό. Ο Άγγελος τον πίστευε “σαν τρελός”. Δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά φυσικά, γιατί μιλάμε για ένα μεγάλο παίκτη. Απλά το παιδί ήρθε στον Παναθηναϊκό, έχοντας κάποια προβλήματα τραυματισμών. Ήταν και ο ίδιος μια έντονη προσωπικότητα, αλλά ταυτόχρονα και ο Άγγελος είναι ένας ιδιαίτερος άνθρωπος. Εκεί υπήρχε μια συνεχόμενη κόντρα μεταξύ τους, καθημερινή. Προσπαθούσε ο Αναστασιάδης να του ζητήσει κάποια πράγματα που πίστευε, ο Σόουζα όμως έκανε αυτά που ο ίδιος θεωρούσε σωστά και γενικά υπήρχε κόντρα και ένταση. Αυτό όμως δεν επηρέαζε το αγωνιστικό κομμάτι. Εάν ήταν να παίξει ο Σόουζα, θα έπαιζε. Δεν είχε τέτοια θέματα ο Άγγελος. Το θέμα είναι ότι ο Σόουζα δεν μπόρεσε να βοηθήσει όσο ήθελε, γιατί είχε θέματα τραυματισμών.

Μεγάλη βραδιά όμως ήταν και με την Μπαρτσελόνα.

Ήμουν και εκεί φυσικά.  Με προπονητή τον Μαρκαριάν και την ευκαιρία του Βλάοβιτς. Απίστευτο συναίσθημα. Εκείνη τη στιγμή είδαμε μέσα σε μια φάση τι θα μπορούσε να γίνει και τι τελικά δεν έγινε. Η επιτυχία θα ήταν τεράστια. Ήμασταν εξαιρετικοί και στα δύο παιχνίδια και κυρίως στη Βαρκελώνη στο πρώτο ημίχρονο.

Πήγες στον Παναθηναϊκό το 1998 όταν και είχε ξεκινήσει ουσιαστικά η “παντοδυναμία του Ολυμπιακού”.

Εμείς παλεύαμε κάθε Κυριακή να πετύχουμε τους στόχους του Παναθηναϊκού, που είναι πάντοτε υψηλοί. Δυστυχώς κάποιες χρονιές αισθανόμασταν ότι αυτό ήταν αδύνατο να γίνει αγωνιστικά. Όχι όλες τις χρονιές, για να μην ισοπεδώνουμε τα πάντα. Ακούω να λένε για την “παντοδυναμία του Ολυμπιακού”, αλλά εντάξει μπορεί να ευνοήθηκε, όπως έχουν ευνοηθεί κι άλλες μεγάλες ομάδες, απλά εκεί το πράγμα είχε ξεφύγει λίγο παραπάνω. Σίγουρα πάντως το συναίσθημα του να παίζεις και να βλέπεις ότι έχεις διαφορετική αντιμετώπιση από άλλους συναδέλφους σου, δεν είναι και το καλύτερο.

Ήσουν μέλος και της ομάδας του Κυράστα.

Βέβαια και εκείνη η χρονιά ήταν η καλύτερή μας. Στα βραβεία άλλωστε, είχαμε την καλύτερη ομάδα, τον καλύτερο προπονητή, τον καλύτερο παίκτη, τον πρώτο σκόρερ και τελικά δεν το είχαμε πάρει. Δεν είναι δυνατόν ο Παναθηναϊκός του Κυράστα να μην πήρε πρωτάθλημα! Δεν είχαμε την ίδια αντιμετώπιση που είχαν άλλες ομάδες. Νιώθαμε ότι δεν υπήρχε ισονομία.

Ήσουν επίσης μέλος της ομάδας και στην αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό στο Ριζούπολη.

Βέβαια, αν και ήμουν εκτός αποστολής, ήμουν εκεί στα αποδυτήρια. Τι να πεις για εκείνο το ματς; Νομίζω ότι τα ξέρει πλέον όλος ο κόσμος. Εγώ θα πω μόνο ότι εκείνο το ματς δεν έπρεπε να γίνει και πιστεύω ότι ήταν “ντροπή και αίσχος” για το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Ευθύνες υπήρξαν και από άλλους για εκείνο το παιχνίδι;

Σε μια αποτυχία, ευθύνες έχουν όλοι. Εγώ έχω μάθει στη ζωή μου να μην βγάζω κανέναν έξω σε μια αποτυχία. Όπως έχουμε ευθύνες όμως κι εμείς, έχει και η τότε διοίκηση.

Νιώσατε μόνοι σας και στο παιχνίδι και στην κατάσταση που δημιουργήθηκε μετά;

Ήταν πολλά και απανωτά τα συμβάντα εκείνη τη μέρα που δεν είχε το περιθώριο να σκεφτείς.

Πως νιώσατε που την επόμενη μέρα, ήρθαν οι οπαδοί σας στην προπόνηση;

Άσχημα, πως να αισθανθείς; Είχαμε βιώσει μια άσχημη κατάσταση και δεν αισθανόμασταν καλά.  Ο κόσμος όμως δεν ήξερε ακριβώς τι είχε γίνει στη Ριζούπολη. Γιατί τα πιο πολλά έγιναν μέσα στα αποδυτήρια και ο κόσμος είχε μια άλλη εικόνα. Ακούστηκαν και διάφορες αθλιότητες, ότι εμείς οι παίκτες δεν θέλαμε το παιχνίδι, αλλά πιο πολύ από εμάς δεν το ήθελε κανείς εκείνο το ματς.