Απέναντι στη Λαμία δεν γίνεται κανένας να αμφισβητήσει την προσπάθεια των παικτών να παίξουν με τη μπάλα κάτω και να ανοίξουν την αντίπαλη άμυνα με ορθολογικό τρόπο.
Είναι πολύ σημαντικό ο προπονητής να αντιληφθεί πως τη δυνατότητα στους Μαντσίνι, Βαγιαννίδη να είναι τόσο επιθετικοί και να πρεσάρουν ψηλά την δίνει η συμμετοχή κεντρικών μέσων που…τρώνε τη μπάλα.
Τέτοιος δε είναι ούτε ο Κουρμπέλης, ούτε ο Πέρεθ αλλά το ρόλο μπορεί να τον υπηρετήσει καλά ο Ενις Τσοκάι που εσχάτως παίρνει περισσότερο χρόνο.
Στην Ελλάδα προσπαθώντας να δείξουμε πως γνωρίζουμε το σύγχρονο ποδόσφαιρο καμιά φορά ακυρώνουμε τη λογική.
Σε οποιαδήποτε δεκαετία και αν βρισκόμαστε για να μπορείς να επιτεθείς πρέπει να έχεις καλή αμυντική λειτουργία.
Αν πίσω μπάζεις απλά δεν θα έχεις κατοχή για να μπορέσεις να χτίσεις το επιθετικό σου πνεύμα.
Το πρέσινκγ ψηλά χωρίς αμυντική ασφάλεια μπορεί να σε εκθέσει ανεπανόρθωτα.
Ο Ιβάν επειδή έχει Σενκεφελντ-Μάγκνουσον στο κέντρο της άμυνας περιμένει την αποθεραπεία του Σκανδιναβού για να δώσει ακόμα πιο επιθετικό τέμπο, αφού οι μπακ του ξέρουν μπάλα.
Το ίδιο και ο Πέρεθ, όμως παίζει σε χώρο που για να τον κερδίσεις και να πάρεις κατοχές πρέπει να παίξεις και λίγο…άγρια, ιδίως σε ντέρμπι μακριά από την Λεωφόρο.
Όπως αγωνίζεται ο Αλβανός π.χ.
Δημήτρης Στρατής