Παναθηναϊκός: Είχε να γίνει χρόνια, ο Ιβάν το κατάφερε...

Η παρουσία του Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον Παναθηναϊκό είναι για τον ίδιο το πιο σημαντικό βήμα μπροστά στην καριέρα του: μια ευκαιρία να αποδείξει ότι προπονητικά ωρίμασε κι ότι είναι ικανός για ομάδες με ΠΟΛΥ πίεση που δεν έχουν σχέση με τα κλαμπ της Κύπρου και της αραβικής χερσονήσου.

Η επιλογή του αποδεικνύεται άψογη κίνηση: περισσότερο από καλός προπονητής ο φιλόδοξος Σέρβος μοιάζει αυτή την εποχή ο καταλληλότερος κόουτς για ένα ταλαιπωρημένο σύλλογο.

Το πέρασμα της ομάδας από τον Λάζλο Μπόλονι σε εκείνον ήταν η βασική αιτία που πέρσι ο Παναθηναϊκός άρχισε να ανακαλύπτει τα ιστορικά του στάνταρ.

Η ομάδα πέρασε από ένα σκληρό προπονητή (με τον οποίο ,καλώς ή κακώς, είχε σταματήσει να επικοινωνεί) σε έναν γνώστη των συνθηκών της, που δεν τον απασχολούσαν τα γρήγορα αποτελέσματα. Το τριφύλλι είχε κονιορτοποιηθεί επί Πογιάτος-Μπόλονι κι από την πίεση/άγχος που ασκούσε ο Ρουμάνος: ο ερχομός του Ιβάν ήταν καταπραϋντικό.




Το ωραίο ποδόσφαιρο που έπαιξε ο Παναθηναϊκός το προηγούμενο διάστημα και οι πολλές συνεχόμενες νίκες είχαν να κάνουν πολύ με τον κόουτς.

Οι παλιοί απαλλάχτηκαν από ανθρώπους που δε γούσταραν, συμβαίνει πολλές φορές η παρουσία καινούργιου προπονητή να σταθεί αιτία για ένα ξέσπασμα: αυτό περίπου συνέβη στους παίκτες τους οποίους ο Γιοβάνοβιτς απλώς ενθάρρυνε να παίξουν μπάλα άφοβα.

Μπορεί να τους πήρε να βρουν χημεία μήνες ολόκληρους, αλλά πλέον είναι φανερό ότι οι πράσινοι παίζουν και για τον προπονητή τους κάτι που είχε να γίνει χρόνια.

Δημήτρης Στρατής