Παναθηναϊκός ρόστερ και μεταγραφές: Τα step up, τα ρίσκα και τα επόμενα βήματα!

Ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωσε (εκτός απροόπτου) τις καλοκαιρινές μεταγραφικές κινήσεις και το newspao.gr καταγραφεί μία head2head σύγκριση με το ρόστερ που έκλεισε την περσινή σεζόν.

Η σύγκριση θα γίνει ανά θέση.

Φυσικά αυτή είναι απλά μία πρώτη εικόνα με βάσει τα προσδοκώμενα και τα όσα έχουμε δει ως τώρα, καθώς καθρέφτης ήταν, είναι και θα είναι μόνο το γήπεδο.

Τερματοφύλακες: Ο Παναθηναϊκός διατήρησε στο ρόστερ του τους Μπρινιόλι, Διούδη (χωρίς να υπολογίζεται) κ πρόσθεσε και τον Λοντίγκιν. Το επίπεδο είναι, ουσιαστικά, πάνω κάτω στα ίδια επίπεδα με πέρσι, ενώ μένει να δούμε την απόδοση που θα έχει και ο πρώην παίκτης του ΠΑΣ Γιάννινα, όπου πέρσι διακρίθηκε στο πρωτάθλημα.

Δεξιοί μπακ: Τα πράγματα είναι ακριβώς ίδια με πέρσι. Κώτσιρας, Σάντσες και Βαγιαννίδης. Ο Κώτσιρας, με εξαίρεση το πρώτο επίσημο παιχνίδι της σεζόν με τη Σλάβια, συνεχίζει από εκεί που τελείωσε πέρσι την σεζόν, ενώ και ο Βαγιαννίδης φαίνεται έτοιμος να αρπάξει περισσότερες ευκαιρίες φέτος, προερχόμενος από μία εξαιρετική προετοιμασία.

Αριστερό μπακ: Σαφέστατα αναβαθμισμένη η θέση του αριστερού οπισθοφύλακα στο “τριφύλλι”, με τον Γκάνεα να μπορεί να αποτελέσει μία αξιόλογη εναλλακτική του Χουάνκαρ, αφού είναι σίγουρα ένα επίπεδο πάνω από τον Χατζηθεοδωρίδη. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί, πως σύμφωνα με όσα έχουμε δει ως τώρα (αλλά και την διετία στον Άρη) σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να μπει στα παπούτσια του Ισπανού. Είναι μία κάτι παραπάνω από αξιόλογη εναλλακτική.

Σέντερ Μπακ: Το σοκ της απώλειας του Φραν Βέλεθ ξεπεράστηκε με την απόκτηση του Μάγκνουσον, ο οποίος – στα χαρτιά – μπορεί να αποδειχτεί ο καλύτερος στόπερ στο πρωτάθλημα. Είναι σαφέστατα ένα επίπεδο πάνω από τον Ισπανό προκάτοχό του, ενώ δείχνει να δένει με τον Σένκεφελντ. Ο Πούγγουρας δείχνει να επιστρέφει δριμύτερος, ενώ “παραφωνία” μοιάζει να είναι ο Σάρλια, ο οποίος συνεχίζει να μην εμπνέει εμπιστοσύνη. Ίσως η αντικατάσταση του Κροάτη με κάποιον καλύτερο να δυνάμωνε την τετράδα των στόπερ, ωστόσο αν ο Πούγγουρας συνεχίσει τις εξαιρετικές εμφανίσεις θα καπαρώσει την τρίτη θέση στην ιεραρχία των center back και θα “κοιτάζει” προς τα πάνω. Σε αυτή την περίπτωση, Σάρλια θα έχει περιορισμένο χρόνο συμμετοχής.

Αμυντικά/κεντρικά χαφ/δεκάρι: Ο Παναθηναϊκός έχει την σταθερά του Πέρεθ, ο οποίος μοιάζει αμετακίνητος από την βασική 11άδα και παίκτης – κλειδί για την ομάδα. Φαίνεται πως η βασική τριάδα των χαφ θα αποτελείται από τους Πέρεθ – Τσέριν – Μπερνάρ (ίσως και σε 4-2-3-1), ενώ από τον πάγκο θα έρχονται οι Κουρμπέλης – Τρουγιέ – Τσοκάι, με τους δύο τελευταίους να μπορούν να παίξουν σε δύο θέσεις ο καθένας (6 & 8 ο Τσοκάι, 8 & 10 ο Τρουγιέ) και να αποτελούν “πολυεργαλεία” με μεταπωλητική αξία και περιθώρια εξέλιξης. Εφόσον ο Μπερνάρ δείξει αυτά που περιμένουμε όλοι, τότε το κέντρο του Παναθηναϊκού θα ανέβει αυτόματα δύο επίπεδα. Ο Τσέριν δεν είναι αυτή τη στιγμή στο επίπεδο του Βιγιαφάνιες ή του Γκατσίνοβιτς, ωστόσο είναι τρομερά χρήσιμος στον αγωνιστικό χώρο και δείχνει ότι έχει πολύ μεγάλα περιθώρια εξέλιξης. Ίσως είναι ρίσκο που εν τέλει, λόγω τραγικότατου προγραμματισμού, δεν αποκτήθηκε 8άρι πρώτης γραμμής (με το “τριφύλλι” να τρώει “άκυρο” από Σελίμ Αμαλά – Ραφίνια & Ρομπέρτο Σοριάνο).

Εξτρέμ: Παλάσιος και Αϊτόρ συνεχίζουν φουριόζοι και την φετινή σεζόν, ενώ ο ανταγωνισμός έχει αυξηθεί με την απόκτηση του εξαιρετικού πολυθεσίτη Βέρμπιτς. Ο Βαγιαννίδης, ο Γκάνεα και ο Μπερνάρ μπορούν να δώσουν βοήθεια αν χρειαστεί και χωρίς να πολυλογούμε, το “τριφύλλι” είναι η πιο πλήρης ομάδα σε αυτή τη θέση στο πρωτάθλημα.

Φορ: Ο Παναθηναϊκός έριξε αρκετά χρήματα για να αποκτήσει τον Σπόραρ, ένα φορ με εξαιρετικές σεζόν στην πατρίδα του αλλά με μέτριες εκτός αυτής. Στα πρώτα του παιχνίδια με το “τριφύλλι” έδειξε ότι είναι ένας παίκτης που ξέρει καλά τη θέση και είναι αυτό που έψαχνε, βασικά, ο Παναθηναϊκός. Κάνει εξαιρετικές κινήσεις, τραβάει τους αντιπάλους, είναι μέσα στις φάσεις και δείχνει ότι μειονέκτημά του για την ώρα είναι το τελείωμα. Αν κάπου υπερτερεί ο -πρώην πράσινος) Καρλίτος είναι στο ratio γκολ/τελικών (αν και μιλάμε για διαφορετικού τύπου φορ), ωστόσο δεν αποκλείεται να είναι ψυχολογικό το θέμα και άμα βρει 2-3 γκολ σε συνεχόμενα παιχνίδια να βρει τον ρυθμό που έψαχνε (όπως π.χ. ο Σίσε, ο οποίος πήρε μπρος μετά από περίπου 10 παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό). Σε γενικές γραμμές η θέση -σε επίπεδο βασικού- είναι αναβαθμισμένη σε σχέση με την τριάδα των Μακέντα / Καρλίτος / Ιωαννίδη που πέρσι – ανά περιόδους – ήταν βασικοί. Προσωπική μας άποψη είναι πως ίσως η ομάδα χρειάζονταν έναν φορ ακόμη που να έχει το γκολ και να έρχεται από τον πάγκο, καθώς οι εναλλακτικές δεν το έχουν αυτό. Ο Ιωαννίδης δεν έχει το γκολ και δεν έχει παρουσιάσει καμία εξέλιξη τον τελευταίο ένα χρόνο, ενώ ο κύκλος του Καμπετσή έχει κλείσει. Θα είχε ενδιαφέρον, με τα τωρινά δεδομένα, να δούμε τον Μπιλάλ που πυροβολεί ασταμάτητα στους “μικρούς”  να παίρνει κάποιες ευκαιρίες σιγά σιγά στην πρώτη ομάδα.

Συνοψίζοντας, ο Παναθηναϊκός δείχνει εκ πρώτης όψεως να έχει αναβαθμίσει το ρόστερ του και να μπαίνει για τα καλά στο τρένο του πρωταθλητισμού (έχει ξεκινήσει και με 4/4), ωστόσο για να πάει στο βήμα παραπάνω και να συνεχίσει να μεγαλώνει σαν σύλλογος θα πρέπει να μάθει να λειτουργεί ποδοσφαιρικά σαν κλαμπ. Οι μεταγραφές καθυστέρησαν και στέρησαν σε μεγάλο βαθμό μία ευρωπαϊκή πρόκριση, ενώ είναι αδιανόητο να ψάχνεις για χαφ 4 μήνες και να τον αποκτάς στο… και 1, έχοντας χάσει όλες τις βασικές επιλογές. Είναι ευκολονόητο πως ένας τεχνικός διευθυντής (σε συνεννόηση με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς) θα διευκόλυνε την κατάσταση τόσο χρονικά, όσο και σε επίπεδο κάποιων επιλογών, διαπραγματεύσεων (καθώς τα περίφημα “δοκάρια” ήταν πολλά), timing και… αποδεσμεύσεων (Διούδης, Ξενόπουλος, Σαβιέρ, Καμπετσής ουσιαστικά παραμένουν στην ομάδα χωρίς να υπολογίζονται).