Ο Ιβάν «απάντησε» στον Ρόκα με Ισπανό!
Δεν είναι τυχαίο που η δεύτερη μεταγραφή του Παναθηναϊκού για το φετινό καλοκαίρι, είναι ένας χαφ, μάλιστα, με εφτά (!) περίπου γεμάτες σεζόν στην Πριμέρα Ντιβιζιόν. Γράφει ο Νότης Καμπέρης.
Η πρόσφατη «εμπειρία» του Παναθηναϊκού στις μεταγραφές Ισπανών ποδοσφαιριστών, θα λέγαμε πως δεν είναι και ιδιαίτερα ευχάριστη. Στα χαφ θα αγωνιζόταν ο Φάουστο, για παράδειγμα, πριν από μια διετία, ο οποίος τώρα, ανήκει στην τρίτη κατηγορία της χώρας του και τη Σανταντέρ. Τελικά, δεν μπήκε σε καμία στατιστική της Superleague, γιατί δεν πάτησε καν το πόδι του στο γρασίδι.
Στα… πιο φρέσκα, ο Τσάβι Ρόκα άφησε στο «φλου» το θέμα του κέντρου και χρειάστηκε η παρέμβαση του Γιάννη Αλαφούζου, για να έρθει ο Μαουρίσιο. Έως, τότε, έψαχνε τρόπο να φέρει στην Ελλάδα κάποιον Αντονίτο, τον οποίο θυμόμαστε περισσότερο με τη μάσκα του Covid-19 στο αεροδρόμιο, παρά με τη φανέλα του Παναθηναϊκού.
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς προσάρμοσε εύστοχα το δικό του γούστο με το υπάρχον υλικό των πρασίνων και φέρνει τον αρχηγό της Λεγανιές, Ρούμπεν Πέρεθ. Ποιος από τους αντίστοιχους, Ίβηρες του Τριφυλλιού έχει κάνει 261 συμμετοχές στην πρώτη κατηγορία του πιο ταχύτατου πρωταθλήματος στον κόσμο; Ας λείψουν τα πολλά λόγια για το νεοαποκτηθέντα, αλλά οι πληροφορίες αποσαφηνίζουν τον λόγο που ο πράσινος τεχνικός καθυστέρησε στη μεταγραφή του εξαριού…
Και δεν είναι, τυχαίο, που ήρθε ένας ώριμος χαφ στον Παναθηναϊκό, πριν το βασικό στάδιο της προετοιμασίας. «Ιατρικό» στο κέντρο έψαχνε το Τριφύλλι, 365 μέρες τώρα… από τότε, συγκεκριμένα, που αποχώρησαν ο Γιώργος Δώνης, μαζί με τον Χρήστο και τον Ανουάρ.
Ο Κουρμπέλης και ο Μαουρίσιο είναι ποιοτικοί ποδοσφαιριστές, αλλά ο Ιβάν θα ζει υπό τον φόβο μη συμβεί κάτι απροόπτο. Ο Βιγιαφάνιες μπορεί να προσφέρει περισσότερα, όταν δεν έχει στο νου του να γυρίσει μέτρα πίσω για να παραλάβει την μπάλα. Ο Σανκαρέ είναι παίκτης, που συνεισφέρει στο υψηλό πρέσινγκ, αλλά έχει μειονεκτήματα στο ανασταλτικό κομμάτι.
Ο Αλεξανδρόπουλος είναι ο πιο αξιόλογος και ελπιδοφόρος χαφ στην προκειμένη περίπτωση, με τον Μπουζούκη να μένει… πίσω, σε σύγκριση με τους προαναφερθέντες.
Πίσω από τις δύο πρώτες μεταγραφές του Ιβάν, παρατηρήθηκαν τα προφανή. Η – μέχρι τον Ιούνιο – απουσία ενός κλασσικού δεξιού μπακ (ερχομός Κώτσιρα) και το ελλιπές κέντρο, που βρίσκει νέο «ηγέτη», σε περίπτωση που συμβεί κάποιο απευκταίο σενάριο με τον «Κούρμπε».