Με την επιστροφή του Γιώργου Βαγιαννίδη να συζητείται εσχάτως στην παναθηναϊκή επικαιρότητα μας ήρθε στο μυαλό πόσο απίστευτη θα φαίνεται σήμερα στους νεαρούς (που βιάζονται να φύγουν για κλαμπ του εξωτερικού) η ιστορία του Γιώργου Καραγκούνη.
Ο Πυργιώτης μεγάλωσε μέσα στον Παναθηναϊκό, το όνομά του συζητιόταν στην πιάτσα από το 1995, τότε όλοι ακούγαμε για ένα πιτσιρικά που …έκρυβε τη μπάλα στα τμήματα υποδομών. Ο μικρός το 1997 πήγε δανεικός στον Απόλλωνα. Γύρισε στο τριφύλλι κι από τη χαρά του υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο για …ένα εκατομμύριο δραχμές τον χρόνο: έπαιξε πέντε χρόνια για ψίχουλα. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Πάλεψε να γίνει βασικός, σκοτωνόταν για να διακριθεί η ομάδα στην Ευρώπη και να πάρει τα πριμ κι όταν ολοκλήρωσε το συμβόλαιό του πήγε στο εξωτερικό γιατί είχε κερδίσει την προσοχή και την εμπιστοσύνη των ξένων κι όχι γιατί ήταν τζάμπα και μπορούσε να τον αποκτήσει μια ομάδα για να τον δανείζει.
Ο «Κάρα» έκανε σπουδαία πράγματα στις μικρές Εθνικές, ήταν ηγέτης στην Ελπίδων κι όταν έφτασε στην ανδρών είχε φάει στα ελληνικά γήπεδα τα γόνατά του, συγκινώντας μέχρι και τον Μίμη Δομάζο. Για να βρει θέση στην Εθνική είχε ν’ ανταγωνιστεί σπουδαίους παίκτες, αλλά πέθαινε στο γήπεδο. Κι όταν έλειπε, έλειπε πρώτα απ’ όλα στους συμπαίκτες του.
Παρότι ποτέ δεν ήμασταν από τους ορκισμένους του φαν δεν γίνεται να μην παραδεχθούμε παίκτη που έπαιξε σε Ίντερ, Μπενφίκα και στα …συντάξιμα χρόνια του έφτασε να αγωνίζεται με επιτυχία σε κοτζάμ Πρέμιερ Λιγκ.
Σήμερα οι πιτσιρικάδες κοιτάζουν πρωτίστως πως να τα… πάρουν! Γίνονται «πλούσιοι» πριν καν γίνουν ποδοσφαιριστές. Χαώδης διαφορά νοοτροπίας.
Δημήτρης Στρατής