Μέσα στα αποδυτήρια δεν είμαστε αλλά κάτι μας λέει ότι ο Λάζλο έχει ήδη αναλύσει τον δεκάλογό του στους ποδοσφαιριστές για το πως θα ανανήψουν σε ομαδικό κι ατομικό επίπεδο:
-Να σέβεσαι τον προπονητή σου γιατί είναι δάσκαλος και πνευματικός σου ηγέτης, ποτέ μην ξεχνάς ότι ο κόουτς θέλει ακριβώς το ίδιο πράγμα με εσένα, να κερδίζει η ομάδα.
-Σε μια ομάδα κάθε παίκτης έχει ένα ρόλο τον οποίο πρέπει να εκπληρώνει χωρίς παράπονα και με αυτοθυσία για να μπορέσει η ομάδα να ελπίζει σε ένα καλό αποτέλεσμα.
-Μέσα στο τερέν ξεχνάς τις διαφορές με οποιονδήποτε, ενωμένοι όλοι δουλεύουμε για το σύνολο.
-Πρέπει να μάθεις να είσαι νικητής και νικητής δεν είναι μόνο αυτός που θέλει να νικά τον αντίπαλο αλλά κι αυτός που προσπαθεί να παίξει όσο καλύτερα γίνεται.
-Το σουτ είναι “πιστόλι”, η πάσα “ακόντιο” κι η ντρίμπλα “μαχαίρι”, πρέπει να μάθεις να χρησιμοποιείς το κατάλληλο όπλο στην πρέπουσα περίπτωση.
-Επιθετικά έχεις καθήκον να δίνεις τη μπάλα στον πλησιέστερο συμπαίκτη σου, μόνο έτσι θα κερδίζεις παιχνίδια.
-Η διαφορά μεταξύ ενός σκόρερ κι ενός επιθετικού είναι απλή αλλά και σπουδαία. Ο σκόρερ επιχειρεί να εκτελέσει κάθε φορά που είναι ελεύθερος, ο επιθετικός επιχειρεί προσπάθεια όταν αυτός απ΄ όλους τους συμπαίκτες του βρίσκεται στην καλύτερη θέση.
-Μόνο μετά από σκληρή προπόνηση μπορεί να μάθεις να παίζεις άμυνα. Πολλοί λένε ότι αυτή η διαδικασία είναι άχαρη, αλλά μην ξεχνάμε ότι χωρίς άμυνα δεν κερδίζουμε.
-Τρέχα όπου μπορείς για να μαρκάρεις, να καλύψεις, να προσφέρεις ασίστ αφού το ποδόσφαιρο είναι μια απλή μαθηματική εξίσωση: Τρεξίματα=κατοχές=πίεση=ευκαιρίες=σουτ=πόντοι=νίκες.
-Κατά την διάρκεια ενός αγώνα να βρίσκεστε όσο μπορείτε περισσότερο εν κινήσει, ειδικά όταν δεν έχουμε μπάλα στην κατοχή μας. Μόνο τότε δικαιούσαι να λες ότι παίζεις ποδόσφαιρο.
Δημήτρης Στρατής