Οι Αργεντίνοι παίκτες του Παναθηναϊκού! (pics)-(vids)
Αργεντινή, μία χώρα με πλουσιότατη ποδοσφαιρική παράδοση… Με την οποία έχει ταυτιστεί όσο καμία άλλη ο Παναθηναϊκός, όσον αφορά την επιλογή ποδοσφαιριστών!
Από εκεί προέρχεται το 7ο μεταγραφικό απόκτημα του καλοκαιριού, ο Λαουτάρο Ρινάλντι!
[ads2]
Ο 23χρονος επιθετικός αποκτήθηκε από την Αρχεντίνος Τζούνιορς, προκειμένου να συμπληρώσει την επιθετική γραμμή και να αποτελέσει την εναλλακτική του Μάρκους Μπεργκ.
Ας κάνουμε λοιπόν μία αναδρομή στους πιο επιτυχημένους “γκαούτσος” και θυμάται όλους τους Αργεντίνους που πέρασαν από το ρόστερ του Τριφυλλιού.
Χουάν Ραμόν Βερόν
Ο “μπρούχα” (σ.σ. η μάγισσα) αποτέλεσε τον πιο φημισμένο Αργεντινό ποδοσφαιριστή που ήρθε στον Παναθηναϊκό. Συνάμα ήταν ο πρώτος ξένος, έστω και αν αποκτήθηκε ως… εγγονός του… Έλληνα Πέτρου Κατσούλη.
Παίζοντας ως ακραίος κυνηγός στα αριστερά, με τη μοναδική τεχνική του προσέφερε άφθονες στιγμές απόλαυσης, αλλά και ταλαιπωρίας στους αντίπαλους αμυντικούς. Και παρά λίγο να μην αποκτηθεί επειδή ήταν τραυματίας…
Στη χώρα του εθεωρείτο ως ένας από τους καλύτερους επιθετικούς χαφ της δεκαετίας του ’60, αγωνιζόμενος στη μεγάλη Εστουντιάντες των τριών πρωταθλημάτων Αργεντινής και των τριών Κόπα Λιμπερταδόρες. Γεννημένος στις 8 Nοεμβρίου 1944, κατέκτησε το Διηπειρωτικό Kύπελλο με την Eστουντιάντες το 1968 και έπαιξε 28 φορές στην Eθνική Aργεντινής (8 γκολ). Tο καλοκαίρι του 1972 τον πρότεινε στον Παναθηναϊκό ο Πούσκας και ο «Iνδιάνος» φόρεσε τα «πράσινα».
Στα δύο χρόνια που έμεινε στην Ελλάδα, σε 57 ματς σκόραρε 23 γκολ, χωρίς να κερδίσει κάποιο τίτλο.
Χουάν Ραμόν Ρότσα
Αναμφίβολα ο Αργεντινός με τη μεγαλύτερη προσφορά στον Παναθηναϊκό. Διέθετε ταλέντο, άψογη τεχνική και οργανωτικές ικανότητες. Για πολλά χρόνια ο Παναθηναϊκός στηρίχτηκε στη φαντασία του και αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο της μεσαίας γραμμής.
Γεννήθηκε στις 8 Mαρτίου 1954 στο Σάντο Nτόμε του Kοριέντε και ξεκίνησε την καριέρα του στη Nιους Oλντ Mπόις. Tο 1975 προτάθηκε στον Παναθηναϊκό, όμως, τελικά κατέληξε στην Mπαρακίλα Tζούνιορς της Kολομβίας.
Oι «πράσινοι» τον απέκτησαν το καλοκαίρι του 1979 από την Mπόκα Tζούνιορς. Φόρεσε 12 φορές τη φανέλα της Εθνικής Αργεντινής, ενώ με το Τριφύλλι είχε συνολικά 226 συμμετοχές με 13 γκολ.
Μετά την ολοκλήρωση ποδοσφαιρικής του καριέρας υπηρέτησε τον Παναθηναϊκό ως προπονητής, σκάουτερ στη Λατινική Αμερική και εσχάτως προπονεί τον Παναθηναϊκό Κ20.
Χουάν Χοσέ Μπορέλι
Εξαιρετικά προικισμένος ποδοσφαιριστής, ο οποίος όμως μόνο για δύο χρόνια βοήθησε τον Παναθηναϊκό ανάλογα με τις δυνατότητες του.
Τη μαγική διετία 1994-1996, ο “Χότα-Χότα” ήταν το μυαλό της ομάδας, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για να σκοράρει ο Βαζέχα.
Ήταν η εποχή που το σύνθημα “Μπορέλι μαγεία, Βαζέχα ευστοχία” δονούσε κάθε Κυριακή το “Σπύρος Λούης”.
Γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 1970 στο Σαν Iσιντόρο του Mπουένος Άιρες και οι «πράσινοι» τον απέκτησαν από τη Pίβερ Πλέιτ το καλοκαίρι του 1991.
Στην αρχή της «πράσινης» καριέρας του αμφισβητήθηκε έντονα. Όμως, από την ημέρα που ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ομάδας ο Pότσα (στην πρώτη θητεία του), αναγεννήθηκε και έγινε ο ηγέτης του Παναθηναϊκού.
H αποχώρησή του τον Δεκέμβριο του 1996 (πήρε μεταγραφή στην ισπανική Oβιέδο) επηρέασε αγωνιστικά την ομάδα.
Με τη φανέλα του Παναθηναϊκού αγωνίστηκε σε 93 αγώνες και πέτυχε 25 τέρματα.
Εζέκιελ Γκονζάλες
Η έλευση του στην Παιανία σηματοδότησε την επιστροφή του Παναθηναϊκού στους τίτλους τη σεζόν 2003-2004, μετά από μία στείρα εφταετία.
Σε μία μαχητική και δυναμική ομάδα, ο Αργεντινός πρόσθεσε ποιότητα και φαντασία, αποτελώντας το απρόσμενο όπλο στη φαρέτρα του Γιτζάκ Σουμ, για την ολική επαναφορά του δευτέρου γύρου.
Ο Έκι ήρθε στον Παναθηναϊκό στις 31 Ιανουαρίου του 2004, την τελευταία μέρα των μεταγραφών και τον υποδέχτηκαν εκατοντάδες οπαδοί, με το σύνθημα “γαύροι κουφάλες, έρχεται ο Γκονζάλες”.
Οι επόμενες σεζόν δεν ήταν εξίσου παραγωγικές σε τίτλους, παρότι ο ίδιος χάρισε στιγμές ποδοσφαιρικής μαγείας στους πράσινους. Δυστυχώς, μετά το σοβαρό τραυματισμό του την 1η Ιουλίου του 2006 δεν επανήρθε ποτέ και το καλοκαίρι του 2008 αποχ
αιρέτησε τους πράσινους, έχοντας προλάβει να τσακωθεί με τον Ζοσέ Πεσέιρο και όλη την ομάδα…
Σεμπάστιαν Λέτο
Αποκτήθηκε από τον Παναθηναϊκό στις 23 Ιουνίου του 2009 από τη Λίβερπουλ, αποτελώντας το “χτύπημα” του Νικόλα Πατέρα στον Ολυμπιακό, αφού την προηγούμενη σεζόν αγωνίστηκε στο “Γεώργιος Καραϊσκάκης”.
Καθιερώθηκε άμεσα στην ενδεκάδα, είχε σημαντικό μερίδιο στην κατάκτηση του νταμπλ και με δικό του γκολ, ο Παναθηναϊκός επικράτησε 1-0 του Άρη στον τελικό του Κυπέλλου.
Από τις πιο ισχυρές προσωπικότητες της Παιανίας, μετά την αποχώρηση του Σισέ εξελίχτηκε στον ηγέτη της ομάδας, αλλά από τον Ιανουάριο του 2012 και έπειτα, το πρόβλημα στον χόνδρο τον λύγισε.
Γεννήθηκε στις 30 Ιουνίου του 1986 στην πόλη Αλεχάντρο Κορν και αναδείχθηκε από τα τμήματα υποδομής της Λανούς. Τον αγόρασε η Λίβερπουλ το καλοκαίρι του 2007, αλλά το πρόβλημα με το διαβατήριο δεν του επέτρεψε να παίξει.
Πέρασε μία σεζόν στον Ολυμπιακό (2008-09) και έπειτα εντάχθηκε στο Τριφύλλι, όπου είχε 94 συμμετοχές με 27 γκολ. Με την επιστροφή του, ο Λέτο έγινε ο πρώτος της λίστας που έχει και δεύτερη θητεία στην ομάδα, ενώ απέδειξε πόσο μπορεί να βοηθήσει, μετρώντας 14 παιχνίδια και σκόραρε 5 φορές.
Οι αφανείς, οι απαρατήρητοι και οι άσημοι
Οι προαναφερόμενοι είναι οι πιο αναγνωρισιμοι Αργεντίνοι οι οποίοι φόρεσαν τη φανέλα του Παναθηναϊκού, αλλά δεν είναι οι μόνοι. Συνολικά, 17 ποδοσφαιριστές φόρεσαν τη φανέλα με το τριφύλλι στο στήθος και ο Λαουτάρο Ρινάλντι από τη Χιμνάσια Λα Πλάτα!
Επί παραδείγματι, ο Όσκαρ Αλβάρες με 57 γκολ σε 120 παιχνίδια κρίνεται ως ένας αποτελεσματικός επιθετικός, ενώ οι περισσότεροι φίλοι του Τριφυλλιού θυμούνται το “αρχοντικό” στυλ παιχνιδιού του Φερνάντο Γκαλέτο (του αποκαλούμενου Κόμη) παρότι ποτέ δεν ανέπτυξαν σχέσεις λατρείας μαζί του. Σε αντίθεση με τον Λουτσιάνο Φιγκερόα, ο οποίος λατρεύτηκε ανεξήγητα για τους λίγους μήνες που έμεινε στην Αθήνα και τα λίγα γκολ που σκόραρε.
Δεν έλειψαν και οι Αργεντινοί οι οποίοι πέρασαν απαρατήρητοι, όπως ο Αρτέμιο Γκραμάχο, ο Ραούλ Μπάλιαν και ο Ούγκο Ντελγκάδο, ενώ άλλοι παρότι πήραν ευκαιρίες δεν έπεισαν, όπως ο Σεμπαστιάν Ρομέρο, ο οποίος καταγράφηκε στη συνείδηση όλων ως ο Αργεντινός εξτρέμ που δεν μπορεί να τριπλάρει τον αντίπαλο του…
Ας τους δούμε αναλυτικά:
πηγή: sport24.gr
Ονοματεπώνυμο | Χρονική περίοδος | Συμμετοχές / Γκολ |
Κάρλος Λινάρης | 1971 – 1973 | 3/0 |
Χουάν Ραμόν Βερόν | 1972 – 1974 | 57/23 |
Αρτέμιο Γκραμάχο | 1972 – 1974 | 9/2 |
Όσκαρ Αλβάρες | 1976 – 1980 | 120/57 |
Ραούλ Μπάλιαν | 1976 – 1977 | 11/0 |
Χουάν Ρότσα | 1979 – 1989 | 226/13 |
Ρομπέρτο Αγουερόπολις | 1980 – 1982 | 26/0 |
Ραούλ Αλφάρο | 1980 – 1981 | 12/2 |
Λούις Αντρεούτσι | 1980 – 1981 | 18/4 |
Ούγκο Ντελγκάδο | 1991 – 1992 | 1/0 |
Χουάν Χοσέ Μπορέλι | 1991 – 1997 | 93/25 |
Φερνάντο Γκαλέτο | 1999 – 2002 | 90/2 |
Εζέκιελ Γκονζάλες | 2003 – 2008 | 72/14 |
Σεμπαστιάν Ρομέρο | 2006 – 2008 | 59/5 |
Σεμπαστιάν Λέτο | 2009-20132016 – σήμερα | 108/32 |
Λουτσιάνο Φιγκερόα | 2013 | 23/8 |
Λούκας Βιγιαφάνιες | 2016 – σήμερα | 14/2 |
Κριστιάν Λεντέσμα | 2016 – σήμερα | 2/0 |
Λαουτάρο Ρινάλντι | 2016 – σήμερα | -/- |