Είναι ξεκάθαρο πλέον πως η σχέση του Παναθηναϊκού με τον Μάικλ Εσιέν έχει ημερομηνία λήξης. Πολύ νωρίτερα απ’ τις 30 Ιουνίου του 2017, οπότε κι ολοκληρώνεται το συμβόλαιο που υπέγραψε με τους «πράσινους» στις 2 του περασμένου Ιούνη, όταν έφτασε μετά βαΐων και κλάδων στην Αθήνα.
Το «πότε ακριβώς;» και κυρίως ο «τρόπος» μέχρι το «διαζύγιο» θα καθοριστούν στο φινάλε της εφετινής σεζόν ανάμεσα στη διοίκηση του «τριφυλλιού» και τους μάνατζερ του παίκτη.
[ads2]
Με τις δύο πλευρές να είναι (ήδη) πολύ προσεκτικές και να μην έχουν διάθεση να τραβήξουν το σχοινί. Το «γιατί;» τώρα, είναι κάτι που ακουμπάει αποκλειστικά στον Αντρέα Στραματσόνι, ο οποίος έχει αποφασίσει να πορευτεί σ’ αυτά τα 7+6 ματς που απομένουν ως το τέλος και των πλέι οφ, χωρίς να έχει πλέον σε πρώτο πλάνο τον Γκανέζο άσο, ο οποίος δύσκολα θα ξαναβρεί θέση, ακόμη και ως αλλαγή στην αγωνιστική εξίσωση του Ιταλού τεχνικού. Οι λόγοι έχουν να κάνουν πρώτα απ’ όλα με το αγωνιστικό και ακολούθως (και) με το οικονομικό κομμάτι, με ορίζοντα πάντα την επόμενη χρονιά, αφού ούτως ή άλλως, όλα αυτήν τη στιγμή στον Παναθηναϊκό περιστρέφονται γύρω απ’ αυτήν.
Απ’ το ξεκίνημά του στον «πράσινο» πάγκο ο «Στράμα» πήρε το ρίσκο και έριξε με τη μία στη μάχη τον Εσιέν. Μολονότι δεν ήταν (απόλυτα) έτοιμος. Τον προετοίμαζε για το ντέρμπι της 21ης Νοεμβρίου με τον Ολυμπιακό που δεν ξεκίνησε ποτέ, τον έβαλε μέσα μια εβδομάδα μετά στο Καυτανζόγλειο στην ήττα απ’ τον Ηρακλή (στο ντεμπούτο και των δύο στον Παναθηναϊκό) και συνέχισε να τον «στηρίζει», περιμένοντας ότι μόνο μέσα απ’ τα σερί παιχνίδια θα μπορούσε να βρει ρυθμό και να «δώσει» πράγματα στο παιχνίδι του «τριφυλλιού».
Η εμφάνισή του στη Βέροια (6/12, 0-1) έδειξε ένα πρώτο «ξύπνημα», ενώ το εξαιρετικό β’ ημίχρονο που έκανε κόντρα στον Αστέρα (13/12, 2-0) γέννησε προσδοκίες. Το «διάβασμα» που έκανε ωστόσο ο Στραματσόνι μετά τα παραπάνω παιχνίδια, όσον αφορά τις συνθήκες και το πώς έπαιξε ο αντίπαλος, του έδειξαν πως θα είχε «θέματα» στο ανασταλτικό κομμάτι και στα «τρεξίματα» της ομάδας του στον άξονα. Φόβοι που επιβεβαιώθηκαν μια εβδομάδα αργότερα, στο «χαστούκι» απ’ τον 15ο Πανθρακικό στην Κομοτηνή και έγιναν ακόμη μεγαλύτεροι, στο ματς με τον Παναιτωλικό στη Λεωφόρο, όπου παρότι οι «πράσινοι» νίκησαν με 4-2, «υπέφεραν» στη μεσαία γραμμή απ’ τη στιγμή που απουσίαζε κι ο -τιμωρημένος σ’ εκείνο το παιχνίδι- Ζέκα.
Από το επόμενο κιόλας ματς με τον ΠΑΣ στα Γιάννινα (7/1 για το Κύπελλο), ο 40χρονος τεχνικός άλλαξε θέση στον Εσιέν, περνώντας τον «8άρι» στον άξονα του 4-3-3, με τον Ζέκα να γυρίζει «6άρι». Κι αυτό το «πείραμα» φάνηκε να βγαίνει στους πρώτους αγώνες, κυρίως χάρη στην καθαρή ποδοσφαιρική σκέψη του Εσιέν, την εμπειρία του, το κράτημα της μπάλας και τη σωστή μεταφορά του παιχνιδιού προς τα εμπρός. Παρά το γεγονός ότι το «τριφύλλι», αν και τα πήγαινε εξαιρετικά εκτός, στα εντός της Λεωφόρου ματς, είχε αρχίσει να αποκτά μεγάλο «θέμα» απέναντι σε ομάδες που κατέβαιναν στο γήπεδο με «φορτωμένους» άξονες από χαφ υψηλών αντοχών.
Η ρεβάνς και ο αποκλεισμός απ’ τον Ατρόμητο στο Περιστέρι (10/2, 1-0), ήταν επί της ουσίας η αρχή του τέλους του Εσιέν. Τουλάχιστον στο μυαλό του Στραματσόνι. Διότι σ’ ένα ματς που ήταν «τελικός» για τον σύλλογο, ο Ιταλός περίμενε απ’ τον 33χρονο μέσο να καταθέσει στο γήπεδο ποιότητα, εμπειρία και προσωπικότητα και να «κουβαλήσει» τη μεσαία γραμμή των «πράσινων». Πόσω μάλλον απ’ τη στιγμή που απουσίαζε (ξανά) ο Ζέκα.
Ο Εσιέν δεν έβγαλε στο χορτάρι τίποτα απ’ όλα αυτά. Οχι ότι το έκαναν βεβαίως οι υπόλοιποι (με εξαίρεση τον Τελάντερ και λίγο τον Μέστο σ’ ένα τραγικό βράδυ για όλο τον Παναθηναϊκό), αλλά ειδικά απ’ τον Γκανέζο ο «Στράμα» είχε αυξημένες απαιτήσεις λόγω των υψηλών παραστάσεών του. Και διαπίστωσε πως μολονότι ο Εσιέν ήθελε, πλέον απλώς δεν μπορούσε να κάνει στο γήπεδο αυτά που ζητούσε ο προπονητής του Παναθηναϊκού, στο ρυθμό/τέμπο που τα ζητούσε και με τον τρόπο που ζητούσε να λειτουργεί ο άξονας των «πράσινων».
Εκτοτε, έχοντας και το «ΟΚ» απ’ τη διοίκηση, άρχισε να ψάχνει άλλες «σταθερές» στη μεσαία γραμμή του «τριφυλλιού». Πολύ απλά, διότι στο δικό του μυαλό -και με γνώμονα την «προετοιμασία» της ομάδας της επόμενης σεζόν- ο Εσιέν δείχνει πλέον μια μεγάλη (και «τσουχτερή») «πολυτέλεια» για τον Παναθηναϊκό. Και εκτιμά πως με τα χρήματά του οι «πράσινοι» θα μπορούσαν να κάνουν μια με δύο πολύ πιο ουσιαστικές κινήσεις για την ενίσχυση/οχύρωση της μεσαίας γραμμής, όπου θα πέσει και το μεγαλύτερο βάρος το καλοκαίρι…
Ολο αυτό φάνηκε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο στο προ ημερών ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, όπου αν και δεν είχε (ξανά) τον Ζέκα στη διάθεσή του, ο Στραματσόνι επέλεξε να πορευτεί σ’ όλο με τον Λαγό «κόφτη» και τους Λουντ, Αμπεΐντ, Εβανζελίστα (ως αλλαγή) στον «πράσινο» άξονα. Το ίδιο αναμένεται να γίνει και στο επόμενο τρίμηνο, με τον Εσιέν να περιορίζεται στον άχαρο ρόλο της («χρυσής» ως προς το κόστος) «εφεδρείας», μέχρι να τελειώσει σεζόν, όπου θα πάρουν τον λόγο οι υπόλοιποι.
Sentragoal.gr
